İlişkisel Hesaplama, ilişkisel veritabanları bağlamında, bu yapıların içerdiği verileri işlemek, almak ve yönetmek için veritabanı tabloları (ilişkiler) üzerinde çalışan sembolik, prosedürel olmayan bir sorgulama dilini ifade eder. Yürütülecek açık işlem dizilerini belirleyen prosedür dillerinin aksine, ilişkisel hesaplama ifadeleri yalnızca sorguların istenen sonuçlarını tanımlar ve temeldeki veritabanı yönetim sisteminin (DBMS) bu sonuçlara ulaşmak için en etkili yöntemi belirlemesine olanak tanır. İlişkisel hesap, öncelikle ilişkisel veritabanı sistemleri için temel modeli oluşturan yüklem hesabı ve küme teorisine dayanır.
İlişkisel hesabın iki baskın biçimi vardır: Tuple İlişkisel Hesap (TRC) ve Etki Alanı İlişkisel Hesap (DRC). Hem TRC hem de DRC, sorguları ifade etmek için mantıksal bildirimsel sözdizimini ve soyut akıl yürütmeyi vurgular, ancak bu hedefe ulaşmaya yönelik temel yaklaşımları farklıdır.
Tuple İlişkisel Analiz, terimin de belirttiği gibi, bir veritabanı tablosundaki demetlere veya satırlara odaklanır. TRC, belirli koşulları karşılayan bir dizi demet seçmek ve almak için gerekli kriterleri belirlemek için bir araç sağlar. Örneğin, tipik bir çalışan yönetimi sisteminde, bir TRC sorgusu, belirli bir bölgede belirli bir maaş kazanan çalışanları temsil eden tüm kayıtları arayabilir. Sorgu, uygun kayıtlarla ilişkili niteliklerin (sütunların) çıktısını alacaktır ancak istenen sonuçları sağlamak için DBMS'nin verileri nasıl işlemesi gerektiğini belirlemeyecektir.
Öte yandan Etki Alanı İlişkisel Analizi, tüm demetler yerine bireysel öznitelik alanları (sütunlar) üzerinde çalışır. DRC sorguları, bireysel niteliklere referansla belirli koşulları tanımlamaya ve ilgili nitelik alanlarından bir dizi nitelikli veri noktası almaya çalışır. Aynı çalışan yönetimi sistemi örneğini kullanarak, bir DRC sorgusu, yukarıda belirtilen maaş ve bölgesel kriterleri karşılayan çalışanların adlarını ve iletişim bilgilerini talep edebilir. Bireysel niteliklere odaklanmak, sorgu formülasyonu ve çıktı oluşturmada daha fazla ayrıntı düzeyine olanak tanır.
Hem Tuple hem de Etki Alanı İlişkisel Analizi, ifade yetenekleri açısından tam ve eşdeğer güç sağlayarak herhangi bir sorgunun iki ilişkisel hesaplama formundan herhangi birinde ifade edilmesini mümkün kılar. Ayrıca ilişkisel hesabın her iki biçimi de, günümüzde ilişkisel veritabanı sistemleri için en yaygın kullanılan sorgulama dili olan SQL'in (Yapılandırılmış Sorgu Dili) başlangıcında ve gelişiminde önemli bir rol oynamıştır.
Uygulama geliştirmeye yönelik güçlü no-code platform olan AppMaster, kullanıcılarının veritabanı şemasını, iş süreçlerini ve uygulama arayüzlerini görsel olarak oluşturmasına ve yönetmesine olanak sağlamak için ilişkisel hesabın temel ilkelerinden yararlanır. AppMaster sezgisel görsel BP Tasarımcısı, müşterilerin istenen ilişkisel analiz sorgularını uygulamalarının arka uç, web ve mobil bileşenlerinin bir parçası olarak verimli bir şekilde uygulamasına olanak tanır, böylece geliştirme döngülerini hızlandırır ve daha az verimli sorgu yapılarıyla ilişkili potansiyel teknik borç kaynaklarını ortadan kaldırır.
İlişkisel analiz ilkelerinin AppMaster entegrasyonu, platformun karmaşık, büyük ölçekli ilişkisel veritabanı gereksinimlerini karşılama kapasitesini artırır. Sonuç olarak, AppMaster tarafından oluşturulan uygulamalar, birincil veri depolama çözümü olarak herhangi bir PostgreSQL uyumlu veritabanıyla sorunsuz bir şekilde etkileşime girebilir ve küçük işletmelerden kurumsal düzeydeki uygulamalara kadar çok çeşitli kullanım durumları için yüksek ölçeklenebilirlik, güvenilirlik ve performans sağlar.
Özetle, İlişkisel Hesaplama, ilişkisel veritabanları alanında temel bir kavramdır ve Tuple İlişkisel Hesaplama ve Etki Alanı İlişkisel Hesaplama'yı kapsar ve her ikisi de küme teorisine ve yüklem mantığına dayalı güçlü sorgu formülasyon yetenekleri sunar. İlişkisel hesaplamanın ilkeleri, AppMaster no-code uygulama geliştirme çerçevesine doğal olarak entegre edilmiştir; bu çerçeve, kullanıcıların ölçeklenebilir ve verimli web, mobil ve arka uç uygulamalarını kolaylıkla ve hassasiyetle oluşturmasına, yönetmesine ve dağıtmasına olanak tanır ve bu da önemli ölçüde zaman ve maliyet sağlar. Çeşitli alanlardaki işletmeler için tasarruf.
