Rachunek relacyjny w kontekście relacyjnych baz danych odnosi się do symbolicznego, nieproceduralnego języka zapytań, który działa na tabelach bazy danych (relacjach) w celu manipulowania, pobierania i zarządzania danymi zawartymi w tych strukturach. W przeciwieństwie do języków proceduralnych, które narzucają wyraźne sekwencje operacji do wykonania, wyrażenia rachunku relacyjnego definiują jedynie pożądane wyniki zapytań i pozwalają podstawowemu systemowi zarządzania bazami danych (DBMS) określić najbardziej efektywną metodę osiągnięcia tych wyników. Rachunek relacyjny opiera się przede wszystkim na rachunku predykatów i teorii mnogości, które razem tworzą podstawowy model systemów relacyjnych baz danych.
Istnieją dwie dominujące formy rachunku relacyjnego: rachunek relacyjny krotek (TRC) i rachunek relacyjny domeny (DRC). Zarówno TRC, jak i DRC kładą nacisk na logiczną składnię deklaratywną i abstrakcyjne rozumowanie przy wyrażaniu zapytań, ale różnią się podstawowym podejściem do osiągnięcia tego celu.
Jak sugeruje sama nazwa, rachunek relacyjny krotek koncentruje się na krotkach lub wierszach tabeli bazy danych. TRC umożliwia określenie kryteriów niezbędnych do wybrania i pobrania zestawu krotek spełniających określone warunki. Na przykład w typowym systemie zarządzania pracownikami zapytanie TRC może przeszukiwać wszystkie krotki reprezentujące pracowników, którzy uzyskali określoną pensję w danym regionie. Zapytanie wyświetli atrybuty (kolumny) powiązane z kwalifikującymi się krotkami, ale nie będzie dyktować, w jaki sposób system DBMS powinien przetwarzać dane, aby dostarczyć pożądane wyniki.
Z drugiej strony rachunek relacyjny domeny działa na pojedynczych domenach atrybutów (kolumnach), a nie na całych krotkach. Zapytania DRC mają na celu zdefiniowanie konkretnych warunków w odniesieniu do poszczególnych atrybutów i pobranie zestawu kwalifikujących się punktów danych z odpowiednich domen atrybutów. Korzystając z tego samego przykładu systemu zarządzania pracownikami, zapytanie DRC może wymagać nazwisk i danych kontaktowych pracowników, którzy spełniają powyższe kryteria dotyczące wynagrodzenia i regionu. Koncentracja na poszczególnych atrybutach pozwala na większą szczegółowość formułowania zapytań i generowania wyników.
Zarówno rachunek relacyjny krotkowy, jak i domenowy zapewniają pełną i równoważną moc pod względem możliwości ekspresji, umożliwiając wyrażenie dowolnego zapytania w jednej z dwóch form rachunku relacyjnego. Co więcej, obie formy rachunku relacyjnego odegrały znaczącą rolę w powstaniu i ewolucji języka SQL (Structured Query Language), który jest obecnie najczęściej używanym językiem zapytań w systemach relacyjnych baz danych.
AppMaster, potężna platforma do tworzenia aplikacji no-code, wykorzystuje podstawowe zasady rachunku relacyjnego, aby umożliwić użytkownikom wizualne tworzenie schematu bazy danych, procesów biznesowych i interfejsów aplikacji oraz zarządzanie nimi. Intuicyjny wizualny projektant BP AppMaster umożliwia klientom efektywną implementację żądanych zapytań z rachunku relacyjnego w ramach komponentów zaplecza aplikacji, sieci i urządzeń mobilnych, przyspieszając w ten sposób cykle rozwoju i eliminując potencjalne źródła długu technicznego związanego z mniej wydajnymi strukturami zapytań.
Integracja zasad rachunku relacyjnego w ramach AppMaster zwiększa możliwości platformy w celu spełnienia złożonych wymagań relacyjnych baz danych na dużą skalę. W rezultacie aplikacje generowane przez AppMaster mogą bezproblemowo współdziałać z dowolną bazą danych kompatybilną z PostgreSQL jako podstawowe rozwiązanie do przechowywania danych, zapewniając wysoką skalowalność, niezawodność i wydajność w szerokim zakresie zastosowań, od małych firm po aplikacje na poziomie przedsiębiorstwa.
Podsumowując, rachunek relacyjny to podstawowa koncepcja w dziedzinie relacyjnych baz danych, która obejmuje rachunek relacyjny krotek i rachunek relacyjny domeny, oba oferujące potężne możliwości formułowania zapytań w oparciu o teorię mnogości i logikę predykatów. Zasady rachunku relacyjnego są nieodłącznie zintegrowane ze strukturą programowania aplikacji AppMaster no-code, która umożliwia użytkownikom tworzenie, zarządzanie i wdrażanie skalowalnych i wydajnych aplikacji internetowych, mobilnych i backendowych z łatwością i precyzją, co zapewnia znaczną oszczędność czasu i kosztów oszczędności dla firm z różnych dziedzin.
