REST veya Temsili Durum Transferi, internet üzerinden gevşek bağlantılı uygulamalar tasarlamaya yönelik bir mimari stildir. İlk kez Roy Fielding tarafından 2000 yılındaki doktora tezinde ölçeklenebilir, dağıtılmış sistemler oluşturmanın bir yolu olarak tanıtıldı. O zamandan bu yana REST, özellikle web hizmetleri ve API'ler olmak üzere ağ bağlantılı uygulamaların uygulanmasında baskın paradigmalardan biri haline geldi.
REST, özünde, durum bilgisi olmayan iletişim kullanarak standartlaştırılmış uygulama tasarımı yöntemini destekleyen bir dizi kısıtlamaya dayanır. Bu kısıtlamalar şunlardır:
- İstemci-Sunucu mimarisi: İstemci ve sunucu arasındaki endişelerin açık bir şekilde ayrılması; burada istemci kullanıcı arayüzüyle ilgilenir ve sunucu işleme ve veri depolamayla ilgilenir. Bu ayrım, istemci ve sunucu bileşenlerinin bağımsız gelişimine olanak tanır.
- Durum bilgisi olmayan iletişim: İstemciden sunucuya gelen her istek, isteği anlamak ve işlemek için gereken tüm bilgileri içermelidir, çünkü sunucu, istekler arasında istemcinin durumu hakkında herhangi bir bilgi tutmaz. Bu, daha iyi ölçeklenebilirlik ve basitleştirilmiş sunucu uygulamaları sağlar.
- Önbelleğe alınabilir yanıtlar: Sunucu, yanıtlarını önbelleğe alınabilir olarak işaretleyerek istemcilerin ve aracıların performansı artırmak için bu yanıtları saklamasına ve yeniden kullanmasına olanak tanır.
- Katmanlı sistem: Bu bileşenlerin karmaşıklığını istemciden soyutlarken ek işlevsellik (örneğin, yük dengeleme, önbelleğe alma vb.) sağlamak için istemci ve sunucu arasına ara bileşenler yerleştirilebilir.
- Tek tip arayüz: RESTful sistemleri, belirli bir takım kısıtlamalara ve tasarım ilkelerine bağlı kalarak tutarlı ve tek tip bir arayüz uygular. Bu, geliştirmeyi basitleştirir ve yeniden kullanılabilirliği artırır.
- İsteğe Bağlı Kod (isteğe bağlı): sunucu, istemcinin işlevselliğini genişletmek için, bir web uygulaması bağlamındaki JavaScript kaynakları gibi yürütülebilir kod sağlayabilir.
REST'in temel özelliklerinden biri, bir uygulamanın birincil yapı taşları olarak kaynakların ve bunların temsillerinin kullanılmasıdır. Kaynak, sistemdeki benzersiz bir URL ile tanımlanan, adreslenebilir herhangi bir varlıktır. Bir kaynağın temsili, mevcut durumunun, genellikle JSON veya XML gibi bir formatta serileştirilmesidir. RESTful uygulamaları, kaynaklar üzerinde eylemler gerçekleştirmek için kullanılan belirli HTTP yöntemleriyle (örneğin, GET, POST, PUT, DELETE) istemciler ve sunucular arasında bu temsilleri iletmek için protokol olarak HTTP'yi kullanır.
Web sitesi geliştirme bağlamında REST, modern web tabanlı uygulamalar için omurga görevi gören web API'lerinin oluşturulmasında sıklıkla kullanılır. Örneğin, AppMaster no-code platformuyla oluşturulan web uygulamaları, ön uç ve arka uç bileşenleri arasındaki iletişim için genellikle RESTful API'lerine güvenir. Kapsamlı ve kapsamlı bir entegre geliştirme ortamı (IDE) olarak AppMaster, tümü RESTful iletişim ve en iyi uygulamalarla desteklenen veri modelleri, iş mantığı ve kullanıcı arayüzlerini görsel olarak oluşturarak müşterilerin ölçeklenebilir, yüksek performanslı uygulamalar geliştirmesine olanak tanır.
REST'in sektörde yaygın şekilde benimsenmesi, RESTful API'leri oluşturma ve kullanma sürecini kolaylaştıracak çok sayıda araç ve kitaplığın ortaya çıkmasına yol açtı. Örneğin, OpenAPI Spesifikasyonu (eski adıyla Swagger), RESTful API'leri tanımlamanın standart bir yolunu sağlayarak otomatik kod oluşturmayı, belgelemeyi ve test etmeyi mümkün kılar. AppMaster bir projedeki tüm sunucu endpoints için API belgelerini otomatik olarak oluşturmak ve sürdürmek için bu spesifikasyondan yararlanarak hem istemci tarafı hem de sunucu tarafı bileşenleri arasında tutarlılık ve kusursuz entegrasyon sağlar.
Pek çok faydasına rağmen REST'in eleştirileri ve alternatif yaklaşımları da yok değil. Bazı geliştiriciler, REST'in vatansızlığa sıkı sıkıya bağlı kalmasının, özellikle gerçek zamanlı veya yüksek etkileşimli uygulamalarla uğraşırken verimsizliklere ve artan karmaşıklığa yol açabileceğini savunuyor. Bu endişelere yanıt olarak GraphQL ve gRPC gibi her birinin kendi ödünleşimleri ve tasarım felsefeleri olan alternatif mimariler ortaya çıktı.
Ancak REST, özellikle basitliğin, önbelleğe alınabilirliğin ve ölçeklenebilirliğin çok önemli olduğu senaryolarda, modern web sitesi geliştirme için vazgeçilmez bir teknik olmaya devam ediyor. AppMaster gibi platformlar ve RESTful API geliştirme araçlarının ve kaynaklarının yaygın olarak bulunması sayesinde geliştiricilerin performanslı, dayanıklı ve ölçeklenebilir web uygulamaları oluşturmak için REST'in gücünden faydalanması hiç bu kadar kolay olmamıştı.
