Birinci Normal Form (1NF), ilişkisel veritabanı yönetim sistemleri (RDBMS) ve artıklığı azaltmak ve genel veri bütünlüğünü geliştirmek için tabloları, sütunları ve veri ilişkilerini düzenleme süreci olan veritabanı normalleştirme alanında temel bir kavramdır. Normalleştirme hiyerarşisindeki ilk normalleştirme düzeyidir ve iyi yapılandırılmış ve verimli veritabanları oluşturmanın temelini oluşturur.
1NF, bu düzeyde bir normalizasyona ulaşmak için veritabanındaki her tablonun belirli gereksinimlere uyması gerektiğini belirtir. 1NF'nin temel hedefleri, yinelenen grupları (bazı değerlerin aynı satır veya sütunda tekrarlandığı bir tablo içindeki veri düzenlemeleri) ortadan kaldırmak, atomik değerleri (bir tablodaki mümkün olan en küçük veri birimleri) uygulamak ve her sütunun özniteliğin etki alanından tek bir değer içerir. Bu ilkeler, gereksiz verileri ortadan kaldırmaya ve AppMaster platformu tarafından oluşturulanlar gibi büyük ölçekli, yüksek performanslı uygulamalarda özellikle önemli olan verimli sorgu yürütmeyi desteklemeye yardımcı olur.
Bir tablonun 1NF'ye uygun olması için dört ana gereksinim vardır:
- Her tablonun, tablodaki her satırı tanımlayabilecek benzersiz bir birincil anahtarı olmalıdır. Bu benzersiz tanımlayıcı (PK olarak da bilinir), tek bir öznitelik veya her satır için benzersizliği birlikte garanti eden özniteliklerin bir kombinasyonu olabilir. Birincil anahtar, veritabanının bütünlüğünü tehlikeye atacağından boş değer içermemelidir.
- Tablodaki tüm sütunlar yalnızca bölünemeyen ve daha fazla ayrıştırılamayan atomik değerleri içermelidir. Başka bir deyişle, tek bir sütun birden fazla değeri veya diziler veya listeler gibi karmaşık veri yapılarını saklamamalıdır. Bu gereklilik veri fazlalığını önler ve her bir bilgi parçasının en verimli ve uygun şekilde saklanmasını sağlar.
- Tüm sütunlar aynı etki alanındaki değerleri saklamalıdır; bu, her sütunun bir veri türü kısıtlamasını zorunlu kılması ve yalnızca bu türdeki değerleri kabul etmesi gerektiği anlamına gelir. Örneğin, tarihlerin saklandığı bir sütun, metin veya sayısal değerlerin girilmesine izin vermemelidir. Bu, veri tutarlılığının korunmasına ve kullanıcı giriş hataları veya sistem hataları nedeniyle veri bozulmalarının önlenmesine yardımcı olur.
- Her sütun, yineleme olmadan benzersiz bir şekilde adlandırılmalıdır. Benzersiz sütun adlandırma, veri yönetimine yardımcı olur ve tablodaki her sütunun sorgularda, birleştirmelerde ve diğer veritabanı işlemlerinde doğru bir şekilde tanımlanabilmesini ve referans alınabilmesini sağlamaya yardımcı olur.
1NF, bu gereksinimlere bağlı kalarak veritabanı tasarımı için sağlam bir temel oluşturabilir, sorgu performansını artırabilir ve olası veri tutarsızlıklarını azaltabilir. Bununla birlikte, 1NF tek başına optimal bir veritabanı şeması elde etmek için yeterli değildir, çünkü yine de veri anormallikleri ve fazlalıklarla sonuçlanabilecek işlevsel bağımlılıklar ve geçişli bağımlılıklarla ilgili sorunları ele almaz. Geriye kalan bu sorunları çözmek için İkinci Normal Form (2NF) ve Üçüncü Normal Form (3NF) gibi ek normalleştirme seviyeleri geliştirildi ve veritabanı yapısı ve bütünlüğünün daha da iyileştirilmesi sağlandı.
1NF'nin uygulamasını göstermek için, 'Siparişler' adlı bir tablo içeren bir e-ticaret veritabanı örneğini ele alalım. Başlangıç durumunda 'Siparişler' tablosu şu sütunları içerebilir: OrderID, CustomerID, OrderDate, ProductID, ProductName, Quantity ve Price. ProductID ve ProductName sütunları atomik olmadığından bu tablo 1NF gereksinimlerini ihlal edebilir; birden fazla ürün içeren her sipariş için aynı satırda birden fazla değer saklarlar.
1NF uyumluluğunu sağlamak için 'Siparişler' tablosu iki ayrı tabloya bölünebilir: 'Siparişler' ve 'SiparişDetayları'. 'Siparişler' tablosu artık şu sütunları içerecektir: OrderID, CustomerID ve OrderDate. Yeni 'SiparişAyrıntıları' tablosunda şu sütunlar bulunur: OrderDetailID, OrderID, ProductID, ProductName, Quantity ve Price. Orijinal tabloyu atomik değerlere sahip iki küçük tabloya bölen bu yeni yapı, 1NF gereksinimlerine uygundur ve daha iyi veri bütünlüğü ve performansını destekler.
Sonuç olarak, Birinci Normal Form (1NF), iyi yapılandırılmış ve verimli bir ilişkisel veritabanı oluşturma sürecinde önemli bir adımı temsil etmektedir. 1NF, tablo tasarımı için özel gereksinimler belirleyerek veri fazlalıklarını, tutarsızlıkları ve anormallikleri en aza indirmeye yardımcı olur, böylece veritabanı sisteminin genel performansını ve sürdürülebilirliğini artırır. Bu, AppMaster platformu tarafından oluşturulanlar gibi, veri bütünlüğünün ve yanıt verme hızının yazılım başarısına ve son kullanıcı memnuniyetine katkıda bulunan temel faktörler olduğu modern, yüksek performanslı uygulamalar için özellikle önemlidir.
