Bez skutecznego zarządzania projektem, członkowie zespołu są pozostawieni, aby obsłużyć jak najwięcej procedur, a takie podejście nie prowadzi do sukcesu. Istnieje kilka znanych metodyk zarządzania projektami, takich jak Scrum i Kanban. Ale jest jedna metodyka, która łączy najlepsze praktyki z nich. Zalety Scrum i Kanban są połączone w hybrydowym podejściu znanym jako Scrumban. Doskonale pasuje ono do projektów, które poruszają się szybko i w sposób ciągły, a czują się ograniczone przez Scrum i Kanban. Podejście to może być również stosowane zarówno do krótkoterminowego, jak i długoterminowego zarządzania projektami, ponieważ jest wystarczająco adaptowalne.
Czym jest metodyka Scrumban?
Jednym słowem, Scrum to podejście Agile, które jest proste i iteracyjne oraz dzieli projekt na mniejsze, bardziej zarządzalne zadania. Scrum wprowadza ideę sprintów, czyli wydzielonych czasów, w których członkowie zespołu skupiają się tylko na bieżącym zadaniu. Można wybrać dowolny czas trwania sprintu, o ile mieści się on w przedziale od 1 do 4 tygodni. Sprinty dwutygodniowe są jednak normą. Zarówno Kanban jak i Scrum są znane z kompatybilności i prostoty. W przeciwieństwie do Scrum, który aktualizuje obecny system, Kanban koncentruje się na zwiększeniu jego efektywności. Częścią konfiguracji Kanban jest tablica Kanban z co najmniej trzema podstawowymi kolumnami, które mogą pokazać status projektu na pierwszy rzut oka. Kanban ogranicza pracę w toku, aby zapobiec przeciążeniu zespołu zbyt dużą ilością zadań do wykonania na raz, w przeciwieństwie do Scrum, gdzie elementem ograniczającym jest czas (sprinty).
Scrumban jest metodyką Agile, która pomaga członkom zespołu w bardziej efektywnym zarządzaniu projektem. Początkowo była ona stosowana jako przejściowa metodyka Scrumban. Jednak Scrumban ostatecznie zyskał uznanie wśród członków zespołu i pojawił się jako samodzielna technika.
Kluczowe aspekty Scrumban
Istnieje pięć aspektów Scrumban, które byłyby zaangażowane w implementację i adaptację.
- Planowanie i wyzwalanie planowania
Zespół planuje nadchodzący sprint w Scrumbanie na podstawie wcześniejszych wyników i szacunków. Zespoły Scrumban wykorzystują wyzwalacz planowania, aby określić, kiedy należy rozpocząć planowanie dla następnej iteracji. Rysunek ten wskazuje, ile zadań powinno pozostać w backlogu po spotkaniu planistycznym zespołu.
- Tablica Kanban
Zespoły Scrumban wykorzystują tablicę Kanban do śledzenia pracy, która jest wykonywana. Mogą śledzić wszystkie prace, które są planowane, wykonywane i kończone. Chociaż tablice Kanban mogą się różnić w zależności od zespołu, często składają się z backlogu, sekcji procesowej (która jest podzielona na kolumny w zależności od procesu) oraz kolumny done.
Ważne jest, aby pamiętać, że członkowie zespołu sami wybierają zadania z backlogu. Po zakończeniu pracy, członek zespołu przegląda backlog i wybiera zadanie o najwyższym priorytecie, zgodnie ze swoim zestawem umiejętności. Dlatego tak ważne jest, aby codziennie sprawdzać tablicę i w razie potrzeby korygować priorytety.
- Limit WIP
Zespoły Scrumban nakładają limit na liczbę elementów pracy, nad którymi mogą pracować jednocześnie, aby zagwarantować spójne dostarczanie wartości. Do opisania tego służy limit WIP (Work In Progress). Umożliwia on łatwiejsze oszacowanie terminów realizacji wszystkich elementów pracy i przyspiesza realizację poszczególnych elementów pracy. Limit ten jest często ustalany przez zespoły na podstawie wielkości ich spisu. Na przykład, jeżeli w zespole jest pięciu członków, to maksymalny WIP wynosi pięć. W rezultacie każdy członek zespołu może skupić się na jednym zadaniu w tym samym czasie.
- Kubełki planowania
Metoda długoterminowego planowania używana przez zespoły Scrumban nazywa się wiadrami planowania. Zespół układa swoją mapę drogową w trzech wiadrach, które mogą być listami lub po prostu dodatkowymi kolumnami na tablicy Kanban. Największe pomysły i cele zespołu, które ma nadzieję zrealizować w ciągu roku, są przechowywane w pierwszym wiadrze. Bardziej przejrzyste plany, które zespół ma nadzieję zrealizować w ciągu sześciu miesięcy, znajdują się w drugim wiadrze. Szczegółowe plany na najbliższe trzy miesiące są przechowywane w trzecim wiaderku. Plany te są dodawane do backlogu i realizowane w kolejnej iteracji, gdy zespół zdecyduje się na ich realizację.
Ostateczny przewodnik po wdrożeniu Scrumbana
Podobnie jak Scrum, Scrumban wizualizuje cały projekt na tablicy Scrumban, porównywalnej do tablicy Kanban, ale dającej więcej informacji i swobody. Tablica Scrumban również działa w maleńkich iteracjach trwających dwa tygodnie. Technika ta zapożycza idee ciągnięcia pracy, ograniczania WIP i ciągłego działania z metodologii Kanban. Zazwyczaj cykl Scrumban składa się z tych sześciu faz, które są powtarzane dla każdego sprintu w całym projekcie. Fazy te można opisać w następujący sposób.
Dopracowanie elementu pracy
Każdy sprint rozpoczyna się od rafinacji elementów pracy, która ma na celu określenie, które elementy pracy powinny być brane pod uwagę w kolejnej iteracji. W spotkaniu tym uczestniczy kierownik projektu oraz inni interesariusze, co pomaga w ustaleniu kolejnego kierunku działania zespołu. Ważne jest, aby zastanowić się, które z proponowanych zadań są najbardziej kluczowe i dlaczego. Po ustaleniu priorytetów na liście należy określić, co należy zrobić dla każdej pozycji z listy. Pomoże to łatwo podjąć pozycje robocze i rozpocząć pracę nad nimi, gdy tylko zespół zbierze się na sesję planowania.
Planowanie
Zespół Scrumban spotyka się, aby zorganizować zadania na nadchodzący czas sprintu po rozpoczęciu projektu, a następnie okresowo. Zespół wybiera z backlogu czołowe pozycje robocze dla dopracowanego produktu, wyszczególnia wymagania każdej z nich i oblicza czas potrzebny do ukończenia każdej z nich. Liczba zadań, które zespół może ukończyć w czasie sprintu jest ograniczona.
Codzienny standup
Grupa zabiera się do pracy nad przydzielonymi zadaniami. W zależności od ich priorytetu, każdy członek zespołu wybiera zadania z backlogu. Żaden członek zespołu nie może pracować nad więcej niż jednym zadaniem w tym samym czasie, aby zapewnić szybkie ukończenie zadań. Zespół spotyka się codziennie, aby ocenić pracę na krótkim spotkaniu standupowym w celu zmierzenia postępów i zidentyfikowania problemów.
Zamrożenie pracy, selekcja i stabilizacja
Kierownik projektu może zastosować zamrożenie pracy, jeśli zespół pracuje w sprintach z limitem czasu lub projekt jest bliski ukończenia. W rezultacie zespół nie może dodawać nowych zadań do backlogu. Kierownik projektu przeprowadza wtedy Triage, aby określić, które elementy zarządzania projektem zostaną ukończone przez zespół w czasie bieżącego sprintu lub projektu, a które pozostaną niekompletne. Zamrożenie pracy i triage odnoszą się do decyzji zespołu o zaprzestaniu rozbudowy i ustabilizowaniu ilości wykonywanej pracy.
Wydanie
Czas sprintu kończy się, gdy zespół dotrzyma terminu lub zakończy wszystkie przydzielone zadania. Zespół chce przyrostowo ulepszać produkt końcowy podczas sprintu, a następnie zaprezentować go interesariuszom podczas wydania.
Retrospektywa
Retrospektywa jest ostatnim etapem procesu Scrumban. Po każdym wydaniu zespół spotyka się, aby omówić procedury pracy, ocenić, co poszło dobrze i zdecydować, co trzeba poprawić na kolejny cykl. Jest to doskonały moment na wprowadzenie modyfikacji procesu i zobowiązanie się do jednego lub dwóch konkretnych usprawnień na nadchodzący sprint.
Dlaczego Scrumban?
Istnieją trzy główne powody stosowania Scrumbana:
- Łatwiejszy do zaadoptowania niż Scrum. Proces Scrumban jest luźniejszy i bardziej zbliżony do Kanbana. Zespoły mogą się go szybciej nauczyć i dostosować do niego.
- Doskonały dla zespołów zajmujących się rozwojem produktu i R&D. Szybka procedura umożliwia szybkie i stosunkowo pozbawione ryzyka testowanie koncepcji.
- Bieżące doskonalenie. Dzięki Scrumowi zespół ma gwarancję tworzenia lepszych usprawnień przy jednoczesnym postępie prac.
Jaka jest różnica między Scrumem, Kanbanem i Scrumbanem?
- Scrum jest najtrudniejszym do wdrożenia, najbardziej rygorystycznym procesem z trzech opcji. Składa się z czasu sprintu, który jasno określa cele i terminy, pozwala kierownikowi projektu na pełną władzę i funkcjonuje skutecznie w przypadku szybko zmieniających się, dużych i skomplikowanych projektów. Limity czasowe mogą zostać przekroczone w wyniku odbycia zbyt wielu spotkań, co prowadzi do niepotrzebnie czasochłonnych części skądinąd efektywnego procesu. Dodatkowo, niewykwalifikowane zespoły czasami generują więcej defektów lub niewłaściwie projektują architekturę.
- Kanban jest chyba najprostszą i najbardziej adaptowalną techniką. Proces skupia się na kanbanie, a praca jest wizualizowana. Dzięki temu proces jest elastyczny, a jednocześnie zapewnia, że wszyscy w zespole są na tej samej stronie i ujawnia wszelkie wąskie gardła przepływu pracy. Kiedy trzeba dzielić się wynikami, Kanban jest mniej przydatny. Znacznie utrudnia życie członkom zespołu, gdy chcą śledzić indywidualny wkład zespołu.
- Scrumban wykorzystuje systematyzację zapewnianą przez Scrum i wizualizację zapewnianą przez Kanban, aby połączyć zalety obu metodologii. Dzieje się to w sposób naturalny i jest łatwo regulowane bez dodawania zbędnej złożoności. Dlatego Scrumban jest wystarczająco adaptowalny do produkcji i odnosi sukcesy zarówno w dużych, jak i małych projektach.
Podsumowanie
Czy kiedykolwiek próbowałeś zrobić coś tylko po to, aby odkryć, że twoje wysiłki były całkowicie nieskuteczne? Możemy stać się zbyt skoncentrowani na problemach i nie zdołamy ich rozwiązać. Wymaga to myślenia lateralnego i planowania, aby określić podstawowy problem. Przyjmując zupełnie nową strategię, techniki zwinne próbowały zająć się fundamentalnymi słabościami w zarządzaniu projektami. W swoim sercu technika Scrumban zawiera najlepsze praktyki zarówno ze Scruma, jak i Kanbana. Scrabman przekształcił zarządzanie projektami. W taki sam sposób jak, no-code przekształcił rozwój oprogramowania. Platformy no-code pozwalają każdemu z kreatywnym nastawieniem na tworzenie oprogramowania. Platforma no -code AppMaster nie tylko pozwala na tworzenie aplikacji internetowych i mobilnych, ale także generuje kod źródłowy, który można wziąć i nie być związanym z platformą.
