W kontekście przetwarzania bezserwerowego „Źródło zdarzenia” odnosi się do dowolnej zewnętrznej usługi, systemu lub infrastruktury, która inicjuje funkcję lub narzędzie w aplikacji bezserwerowej w odpowiedzi na określone zdarzenia lub wyzwalacze. Kluczową cechą źródła zdarzeń jest to, że generuje ono zdarzenia jako sposób przekazywania informacji, wywoływania działań lub procesów oraz promowania interakcji pomiędzy różnymi komponentami aplikacji. W architekturach bezserwerowych źródła zdarzeń odgrywają niezastąpioną rolę, umożliwiając podejście oparte na zdarzeniach i zapewniając płynną, skalowalną i wydajną wydajność aplikacji.
Przetwarzanie bezserwerowe eliminuje potrzebę zarządzania serwerami i infrastrukturą przez twórców aplikacji, zamiast tego pozwala im skupić się na tworzeniu bogatych, wysoce interaktywnych aplikacji z solidnymi usługami zaplecza i interfejsami API. U podstaw tej abstrakcji leży możliwość automatycznego skalowania aplikacji i udostępniania zasobów w odpowiedzi na zapotrzebowanie. Źródła zdarzeń pełnią rolę katalizatorów dynamicznego udostępniania zasobów na platformach bezserwerowych, uruchamiając wykonanie funkcji lub usług w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia.
Istnieją różne typy źródeł zdarzeń, które odpowiadają różnym potrzebom aplikacji. Źródła te można ogólnie podzielić na następujące kategorie:
1. Źródła zdarzeń oparte na komunikatach i danych: obejmują kolejki komunikatów, strumienie danych i powiadomienia o zmianach w bazie danych, które zapewniają wyzwalacz zdarzenia po utworzeniu, modyfikacji lub usunięciu komunikatów i jednostek danych w określonym magazynie danych. Przykładami takich źródeł zdarzeń są Amazon Simple Queue Service (SQS), strumienie danych Amazon Kinesis i strumienie AWS DynamoDB. 2. Źródła zdarzeń oparte na aplikacjach i usługach: obejmują interfejsy API, webhooks i inne usługi generujące zdarzenia na podstawie interakcji użytkownika z aplikacją frontendową lub integracją usług strony trzeciej. Przykłady obejmują AWS AppSync (dla interfejsów API GraphQL), Amazon API Gateway (dla interfejsów API REST) i webhooks GitHub. 3. Źródła zdarzeń oparte na czasie: obejmują zaplanowane wyzwalacze i liczniki czasu, które generują zdarzenia w określonych odstępach czasu lub o określonych porach. AWS EventBridge (wcześniej CloudWatch Events) i zadania cron to przykłady źródeł zdarzeń opartych na czasie. 4. Źródła zdarzeń oparte na urządzeniach i IoT: składają się z czujników, urządzeń i innych komponentów Internetu rzeczy (IoT), które generują zdarzenia na podstawie stanu urządzenia, działań i pomiarów. AWS IoT Core i Azure IoT Hub to przykłady źródeł zdarzeń opartych na IoT.W aplikacjach bezserwerowych tworzonych przy użyciu platformy no-code AppMaster źródła zdarzeń można bezproblemowo integrować z wizualnymi modelami danych, procesami biznesowymi oraz endpoints REST API i WSS. Ta wszechstronna integracja umożliwia klientom wykorzystanie zalet przetwarzania bezserwerowego przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego stopnia kontroli i dostosowywania za pośrednictwem graficznego interfejsu użytkownika platformy (GUI).
Klienci AppMaster mogą szybko opracowywać i iterować aplikacje przeznaczone do użytku w Internecie, na urządzeniach mobilnych i zapleczu — przy typowym czasie od projektu do wdrożenia w przypadku nowych iteracji wynoszącym niecałe 30 sekund. Automatycznie generując aplikacje od podstaw, bez konieczności ręcznego zarządzania serwerem lub konieczności pisania złożonego kodu, AppMaster znacznie przyspiesza rozwój, minimalizuje koszty i eliminuje praktycznie wszystkie długi techniczne powszechnie związane z tradycyjnymi podejściami do tworzenia aplikacji serwerowych.
Wykorzystując zalety przetwarzania bezserwerowego, aplikacje zbudowane w AppMaster mogą osiągnąć imponującą skalowalność i kompatybilność z szeroką gamą zastosowań korporacyjnych i wymagających dużego obciążenia. Możliwość skalowania na żądanie i reagowania na zmienne obciążenia jest częściowo możliwa dzięki integracji źródeł zdarzeń i powiązanych z nimi wyzwalaczy.
Wydajne i efektywne wykorzystanie źródeł zdarzeń w architekturach bezserwerowych sprzyja oddzieleniu komponentów aplikacji i bardziej szczegółowej kontroli nad wykonywaniem funkcji. Ostatecznie prowadzi to do poprawy responsywności, możliwości adaptacji i ogólnej wydajności aplikacji. Co więcej, możliwość wdrażania sterowanych zdarzeniami aplikacji bezserwerowych na platformie AppMaster umożliwia programistom tworzenie solidnych i skalowalnych rozwiązań szybko, oszczędnie i z większą swobodą niż kiedykolwiek wcześniej.
