W kontekście licencjonowania oprogramowania i otwartego oprogramowania „zamknięte źródło” odnosi się do typu modelu tworzenia i dystrybucji oprogramowania, w którym kod źródłowy oprogramowania nie jest udostępniany do publicznego przeglądania, modyfikacji lub redystrybucji. Takie podejście różni się od modelu open source, w którym twórcy oprogramowania udostępniają swój kod źródłowy każdemu, aby mógł go przeglądać, wykorzystywać i modyfikować w razie potrzeby. Oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym, często określane jako oprogramowanie prawnie zastrzeżone, jest chronione prawami autorskimi i przepisami dotyczącymi tajemnic handlowych, które określają ograniczenia dotyczące użytkowania, kopiowania, dystrybucji i inżynierii wstecznej oprogramowania. Model ten odzwierciedla bardziej tradycyjne podejście do tworzenia oprogramowania, w którym firmy lub indywidualni programiści tworzą własne aplikacje i zachowują wyłączną własność swoich własności intelektualnych.
W oprogramowaniu o zamkniętym kodzie źródłowym użytkownicy końcowi zazwyczaj otrzymują skompilowane, wykonywalne pliki binarne, a nie oryginalny kod źródłowy czytelny dla człowieka, co uniemożliwia użytkownikom dostęp, modyfikowanie lub zrozumienie wewnętrznego działania oprogramowania. Ograniczenie to zostało celowo wprowadzone w celu ochrony interesów programisty lub firmy posiadającej prawa do oprogramowania. Zachowując poufność kodu źródłowego, twórcy oprogramowania o zamkniętym kodzie źródłowym zachowują kontrolę nad rozwojem swojego produktu, ograniczają dostęp do jego funkcji i technologii oraz generują przychody, pobierając od klientów opłaty za licencje, konserwację i wsparcie.
Chociaż oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym może być mniej elastyczne i podatne na adaptację w porównaniu z oprogramowaniem o otwartym kodzie źródłowym, oferuje ono kilka korzyści, które przyczyniają się do jego szerokiego zastosowania na rynku. Na przykład programiści o zamkniętym kodzie źródłowym mogą zapewnić jakość, stabilność i bezpieczeństwo swoich produktów, zachowując pełną kontrolę nad cyklem rozwoju i aktualizacjami. Mogą także zapewniać bezpośrednie wsparcie techniczne swoim klientom, chronić swoje innowacyjne technologie przed konkurencją i zabezpieczać strumień przychodów dzięki opłatom licencyjnym oprogramowania i innym strategiom monetyzacji.
Platforma AppMaster no-code oferuje klientom bezproblemowy sposób tworzenia aplikacji backendowych, internetowych i mobilnych, udostępniając wygenerowany kod źródłowy aplikacji w ramach subskrypcji Enterprise. Dzięki temu klienci mogą dalej rozwijać i modyfikować swoje aplikacje w miarę potrzeb. Chociaż kod źródłowy wygenerowanych aplikacji może zostać udostępniony klientom, AppMaster zachowuje prawa i własność podstawowej platformy i technologii. Platforma wykorzystuje do generowania aplikacji kombinację Go (golang) dla aplikacji backendowych, frameworku Vue3 i JS/TS dla aplikacji internetowych, Kotlin i Jetpack Compose dla Androida oraz SwiftUI dla iOS.
Pomimo rosnącej popularności projektów open source, model zamkniętego kodu źródłowego pozostaje powszechny w określonych kontekstach, w których programiści priorytetowo traktują utrzymanie kontroli i zabezpieczenie swoich dochodów. Przykłady udanego oprogramowania o zamkniętym kodzie źródłowym obejmują systemy operacyjne, takie jak Microsoft Windows i macOS, a także aplikacje komputerowe, takie jak Microsoft Office i Adobe Creative Suite. Produkty te charakteryzują się zastrzeżonym charakterem, a ich twórcy często korzystają z różnych modeli licencjonowania w celu wprowadzenia ich na rynek i dystrybucji wśród klientów.
Należy zauważyć, że oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym było przedmiotem licznych debat w branży oprogramowania, szczególnie w odniesieniu do jego odpowiednika o otwartym kodzie źródłowym. Niektórzy twierdzą, że model zamkniętego źródła utrudnia innowacje, ponieważ nie zachęca do wspólnego rozwoju i zabrania innym programistom opierania się na istniejących technologiach. Inni twierdzą, że oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym może zapewnić lepszą stabilność, jakość i bezpieczeństwo, ponieważ programiści zachowują pełną kontrolę nad ewolucją oprogramowania i we własnym zakresie usuwają luki w zabezpieczeniach przed udostępnieniem aktualizacji swoim klientom.
Podsumowując, oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym to charakterystyczne podejście do tworzenia i dystrybucji oprogramowania, w którym kod źródłowy pozostaje wyłączny, zastrzeżony i poufny. Model ten umożliwia programistom utrzymanie kontroli nad swoim produktem, ochronę praw własności intelektualnej i generowanie przychodów poprzez opłaty licencyjne i inne metody. Chociaż oprogramowanie o zamkniętym kodzie źródłowym może nie zapewniać takiego samego stopnia współpracy i wolności jak podejście typu open source, nadal odgrywa znaczącą rolę w branży oprogramowania – zapewniając programistom i firmom niezawodną, sprawdzoną na rynku alternatywę do tworzenia, dystrybucji i zarabiać na swoich aplikacjach.
