Model-View-ViewModel (MVVM) to szeroko stosowany wzorzec architektury oprogramowania, który został specjalnie zaprojektowany, aby uprościć oddzielanie problemów między interfejsem użytkownika (UI) a leżącą u jego podstaw logiką. Został wprowadzony w 2005 roku przez Johna Gossmana, architekta w firmie Microsoft. Głównym celem MVVM jest zapewnienie czystego oddzielenia interfejsu użytkownika aplikacji (widoku) od logiki biznesowej, danych i zachowania (model). Osiąga się to poprzez zastosowanie trzeciego komponentu, znanego jako ViewModel, który służy jako pośrednik między widokiem a modelem. To oddzielenie pozwala na lepszą konserwację, testowalność i rozszerzalność aplikacji.
We wzorcu MVVM model reprezentuje podstawową logikę domeny aplikacji, bazę danych i struktury danych. Odpowiada za dostęp do danych i ich przechowywanie, a także za zapewnienie niezbędnej walidacji danych i zasad biznesowych. Model jest niezależny od interfejsu użytkownika i jest zazwyczaj implementowany jako zestaw klas, co pozwala programistom skoncentrować się na podstawowej logice biznesowej bez zajmowania się zawiłościami interfejsu użytkownika.
Z drugiej strony widok jest reprezentacją interfejsu użytkownika aplikacji, składającą się z elementów wizualnych, takich jak przyciski, pola tekstowe i obrazy. Odpowiada za wyświetlanie i manipulowanie danymi z modelu. Widok nie powinien posiadać wiedzy na temat leżącej u jego podstaw logiki biznesowej i powinien dotyczyć jedynie sposobu prezentacji danych z ViewModelu. Zazwyczaj widok jest implementowany przy użyciu języka deklaratywnego, takiego jak XAML, HTML lub inne języki znaczników.
ViewModel działa jako połączenie między widokiem a modelem, umożliwiając przepływ danych między nimi poprzez powiązanie danych. Udostępnia właściwości i polecenia, do których można uzyskać dostęp i którymi można manipulować w widoku, zasadniczo stając się uporządkowaną reprezentacją stanu widoku i odpowiadających mu działań. W ten sposób hermetyzuje logikę i zachowanie aplikacji związane z interfejsem użytkownika, ułatwiając zarządzanie i testowanie jednostkowe.
Powiązanie danych jest kluczowym aspektem wzorca MVVM, ponieważ umożliwia automatyczną synchronizację pomiędzy widokiem a ViewModelem. Gdy dane w ViewModel ulegną zmianie, widok zostanie automatycznie zaktualizowany i odwrotnie. To dwukierunkowe powiązanie danych pomaga wyeliminować potrzebę ręcznej interwencji lub rozbudowanej logiki kodu, aby zapewnić synchronizację interfejsu użytkownika i danych źródłowych, co prowadzi do bardziej wydajnego i usprawnionego procesu programowania.
Jedną z głównych zalet stosowania wzorca MVVM jest to, że pozwala on na wyraźne rozdzielenie problemów pomiędzy różnymi częściami aplikacji. Rezultatem jest bardziej modułowa i łatwiejsza w utrzymaniu baza kodu, co jest szczególnie ważne w projektach na dużą skalę lub podczas pracy w zespole. Dodatkowo oddzielenie interfejsu użytkownika od jego logiki oznacza, że projektantom i programistom łatwiej jest pracować równolegle, bez wchodzenia sobie na palce, co dodatkowo zwiększa efektywność programowania.
AppMaster, potężna platforma no-code, umożliwia klientom tworzenie aplikacji backendowych, internetowych i mobilnych przy użyciu zapewnianych przez nią wizualnych i intuicyjnych narzędzi. Wykorzystując architekturę MVVM, klienci mogą efektywnie tworzyć skalowalne i łatwe w utrzymaniu aplikacje, jednocześnie oddzielając interfejs użytkownika od leżącej u jego podstaw logiki. AppMaster generuje aplikacje wykorzystując technologie takie jak Go dla aplikacji backendowych, framework Vue3 i JS/TS dla aplikacji internetowych oraz Kotlin i Jetpack Compose dla Androida i SwiftUI dla IOS dla aplikacji mobilnych. Biorąc pod uwagę wszechstronność platformy i obsługę wielu technologii, stanowi ona idealne rozwiązanie dla programistów i firm chcących wdrożyć wzorzec MVVM w swoich aplikacjach.
Opracowano różne frameworki i biblioteki, które pomagają wdrożyć wzorzec MVVM, takie jak Angular, Aurelia, Knockout i inne. Narzędzia te upraszczają proces dwukierunkowego wiązania danych między widokiem a ViewModel, oferując jednocześnie dodatkowe funkcje, takie jak obsługa zdarzeń i zarządzanie zależnościami.
Podsumowując, wzorzec architektoniczny Model-View-ViewModel (MVVM) to skuteczny sposób tworzenia aplikacji z wyraźnym oddzieleniem problemów między interfejsem użytkownika a leżącą u jego podstaw logiką. Wykorzystując ten wzorzec, programiści mogą tworzyć aplikacje, które są łatwiejsze w utrzymaniu, testowaniu i rozbudowie w miarę upływu czasu. Wzorzec MVVM został szeroko przyjęty w tworzeniu profesjonalnego oprogramowania i jest aktywnie wspierany przez różne frameworki i biblioteki, co czyni go popularnym wyborem zarówno wśród programistów, jak i organizacji.
