Model Rapid Application Development (Rad) to model rozwoju, który promuje szybkie prototypowanie i natychmiastowe informacje zwrotne nad długimi, przeciągającymi się cyklami rozwoju i testowania. Z pomocą modeli szybkiego tworzenia aplikacji programiści mogą wykonać kilka iteracji i modyfikacji oprogramowania w krótkim czasie, bez konieczności rozpoczynania za każdym razem od samego początku. Przyczynia się to do zapewnienia, że wynik końcowy jest bardziej ukierunkowany na jakość i jest zsynchronizowany z potrzebami użytkowników końcowych.
Model wodospadowy był dawniej najbardziej rozpowszechnioną techniką tworzenia oprogramowania. Typowe podejście wodospadowe do tworzenia oprogramowania kładzie duży nacisk na skrupulatne planowanie. Mimo to, zapewnia stosunkowo ograniczoną elastyczność w uwzględnianiu wkładu klientów na różnych etapach procesu rozwoju. To często powoduje, że klient zgłasza pomysły, co z kolei powoduje, że faza rozwoju musi być powtórzona od początku. Model szybkiego tworzenia aplikacji koryguje wszystkie wady, które są nieodłącznym elementem podejścia waterfall.
Model szybkiego tworzenia aplikacji
Na początku Barry Boehm, James Martin i wiele innych osób uznało, że konwencjonalne praktyki inżynierskie nie są wymagane do tworzenia oprogramowania. Nie było ono samotnym zasobem, który wymagałby z góry określonego układu komponentów. Może być kształtowane w sposób, który najlepiej odpowiada wymaganiom użytkownika.
Na początku model szybkiego tworzenia aplikacji był zorganizowany według modelu spiralnego, w którym jeden lub więcej modeli rozwoju było wykorzystywanych do pracy nad konkretnym projektem lub rozwojem oprogramowania. Różni się on od innych modeli.
Szybki rozwój aplikacji (Rad) ewoluował wraz z upływem czasu. Dostosował swoją strukturę, aby spełnić warunki wstępne okresu, jednocześnie trzymając się podstawowych zasad jego rozwoju.Termin Rad oznacza model szybkiego rozwoju aplikacji jest model, który jest w stanie produkować prototypy w szybkim tempie. Po tym, konsument oferuje swoje dane wejściowe na prototypach, jak dane wejściowe są analizowane i wykorzystywane do modyfikacji, aby lepiej spełniać wymagania konsumenta.
Główne kroki w szybkim rozwoju aplikacji
Model Rapid Application Development lub Rad może być podzielony na cztery odrębne części. Poniżej przedstawiono zarys tych etapów:
Określenie niezbędnych wymagań
Członkowie zespołu projektowego, w tym kierownik, członkowie personelu IT oraz użytkownicy, zbierają się razem, aby określić cele, które obejmują potrzebę projektu, zakres projektu, potencjalne trudności, które mogą się pojawić, a także cele i potrzeby projektu. W celu utrzymania możliwości adaptacji projektu, proces rozwoju zapewnia, że granice wymagań pozostają szerokie.
- Wkład użytkownika
Podczas drugiej fazy procesu rozwoju, prototypy są tworzone zgodnie ze specyfikacją dostarczoną przez zespół, który obejmuje zarówno deweloperów, jak i użytkowników końcowych. Oczekuje się, że ta faza będzie przebiegać w sposób ciągły, podczas której konsument będzie wykorzystywał oprogramowanie, aby zaoferować deweloperowi informacje zwrotne. Inne modele często uzyskują wkład użytkownika tylko na początku i na końcu cyklu rozwoju.
- Budowa
Faza budowy i wkład użytkownika pracują razem, aby stworzyć końcowy produkt rozwoju aplikacjilub model rad. Podczas fazy budowania uwzględnia się informacje zwrotne przekazane przez użytkownika podczas fazy wprowadzania danych przez użytkownika. Kodowanie i testowanie są typowymi podejściami podejmowanymi w celu osiągnięcia tego celu. Zarówno faza budowy, jak i faza wprowadzania danych przez użytkownika będą kontynuowane do momentu, aż użytkownik osiągnie punkt zadowolenia z rezultatów.
- Finalizacja
Zaraz po tym jak faza wprowadzania danych przez użytkownika i okres budowania dobiegły końca i zakładając, że użytkownik jest w pełni zadowolony z gotowego produktu, kolejną fazą jest jego finalizacja. Produkt otrzymuje swoje wykończenie dzięki takim czynnościom jak testy i szkolenia, które są przeprowadzane. Po dostarczeniu produktu do konsumenta, jest on poddawany testom, aby sprawdzić jak długo będzie działał i jak stabilny pozostanie.
Kiedy używać modeli RAD (Rapid Application Development)
- Gdy na stworzenie produktu jest mniej czasu, np. w ciągu kilku dni, wykorzystywany jest model Rapid Application Development (Rad).
- Stosuje się go wtedy, gdy podjęto już decyzję o tym, co ma być dostarczone i jakie wymagania mają być spełnione.
- Modele Rapid Application Development (Rad) mogą być stosowane, gdy użytkownik końcowy lub klient ma możliwość uczestniczenia we wszystkich fazach cyklu życia produktu; jest to znane jako "zaangażowanie klienta lub użytkownika".
- Może być stosowany w przypadku, gdy budżet jest wystarczająco duży; możliwe będzie zatrudnienie projektantów. W celu opracowania kodów za pomocą zautomatyzowanych narzędzi, które wymagają większego budżetu, konieczne jest posiadanie większego budżetu.
Projekty, w których najlepiej stosować RAD
Model Rapid Application Development (Rad) jest szczególnie przydatny przy projektowaniu oprogramowania, które jest napędzane przez potrzeby interfejsu użytkownika, ale nie jest to jedyne zastosowanie, do którego może być użyty. Narzędzia, które są używane do tworzenia graficznych interfejsów użytkownika są często określane jako narzędzia do szybkiego tworzenia aplikacji (rad).
Czym różni się RAD?
Proces tworzenia oprogramowania przy użyciu modelu rapid application development znacząco różni się od podejść stosowanych przez inne modele tworzenia oprogramowania. Ilość czasu poświęcona na rozwój w projekcie opartym o ramy RAD jest znacznie mniejsza niż w przypadku projektów wykorzystujących inne modele.
Zalety modelu Rapid Application Development (Rad)
Poniżej znajduje się lista kluczowych zalet metodologii rozwoju aplikacji:
- Ulepszone zarządzanie ryzykiem.
- Zmniejszenie ilości czasu poświęconego na rozwój i zwiększenie tempa dostarczania.
- Zwiększona zdolność adaptacji i stopień elastyczności.
- Stałe wprowadzanie danych przez użytkowników, które są zarówno trafne jak i w czasie rzeczywistym.
- Będzie mniejsza potrzeba ręcznego kodowania, a testowanie zajmie mniej czasu.
- Wymagania są podatne na rewizję w każdej chwili.
- Wyższy poziom produktywności przy zmniejszonej liczbie pracowników.
- Minimalna ilość czasu pomiędzy prototypami i rewizjami.
