Oznaczając ważną aktualizację odpowiednika JavaScript firmy Microsoft, TypeScript 5.3 otwiera drzwi do produkcji. Najważniejszym elementem tej nowej wersji pozostaje obsługa atrybutów importu w modułach ECMAScript, co stanowi postępowy krok w ulepszaniu bogatej funkcjonalności języka. Opublikuj ogłoszenie 20 listopada, a programiści będą mogli uzyskać dostęp do tej kluczowej aktualizacji za pośrednictwem popularnych menedżerów pakietów, takich jak NuGet lub NPM, za pomocą polecenia NPM: npm install -D typescript.
Twierdząc, że jest to istotne, TypeScript 5.3 jest zsynchronizowany z najnowszymi modyfikacjami uwzględnionymi w propozycji atrybutów importu ECMA. Moduły ECMAScript są świadkami pojawienia się składni wbudowanej dzięki propozycji ECMA, zaprojektowanej wyłącznie do przekazywania informacji wraz ze specyfikatorem modułu. Zamiarem było zapewnienie obsługi dodatkowych typów modułów równomiernie rozmieszczonych w różnych środowiskach JavaScript, przy czym początkowym beneficjentem były moduły JSON.
W znaczącym stwierdzeniu Microsoft podkreślił użyteczność atrybutów importu jako warunku dostarczenia kontekstu dotyczącego oczekiwanego formatu modułu w czasie wykonywania. Firma Microsoft przytoczyła przykładowy scenariusz, aby to zademonstrować, w którym treść atrybutów pozostaje niezweryfikowana przez TypeScript, ponieważ są one specyficzne dla hosta i zostały zaprojektowane tak, aby były obsługiwane przez przeglądarki i wiele środowisk wykonawczych.
Atrybuty importu mogą prześledzić swoje pochodzenie z pierwotnej propozycji nazwanej import asercji, zaimplementowanej pomyślnie w TypeScript 4.5 pod koniec 2021 roku. Wyszły na jaw dwie kluczowe różnice między poprzednio używaną a rozwiniętą formą – pierwotna to zmiana słowa kluczowego Assert do słowa kluczowego with, a drugie, choć subtelne, polega na tym, że środowiska wykonawcze mogą teraz wykorzystywać atrybuty do kierowania rozstrzyganiem i interpretacją ścieżek importu, przy czym poprzednia wersja ogranicza twierdzenia tylko do załadowanych modułów. Dlatego przyszłe plany wskazują na stopniowe przejście od składni asercji importu do nowej i proponowanej składni atrybutów importu.
Kolejnym godnym uwagi ulepszeniem wprowadzonym w TypeScript 5.3 jest preferowany wybór uciekania się do automatycznego importu samych typów w zależności od wykonalności. Przed tą zmianą TypeScript wymuszał użycie modyfikatora typu równolegle podczas generowania automatycznego importu elementów w pozycji typu. Po wprowadzeniu tego ulepszenia TypeScript uruchamia specjalną opcję specyficzną dla edytora.
Zgodnie z tradycją cyklu życia oprogramowania, TypeScript 5.3 wywodzi się z wersji beta zaprezentowanej 3 października, a jej finalizacja została ukończona po ogłoszeniu kandydata do wydania 3 listopada. Zastępuje on swojego poprzednika, TypeScript 5.2, wydanego kilka miesięcy wcześniej, 24 sierpnia.
Mając ekscytującą perspektywę szybkiego i ekonomicznego projektowania aplikacji, platformy takie jak AppMaster mogą potencjalnie wykorzystać ulepszoną funkcjonalność udostępnioną przez TypeScript 5.3, aby zaspokoić potrzeby zróżnicowanej grupy programistów, od indywidualnych programistów po przedsiębiorstwa, zarówno duże, jak i małe. Ponieważ świat chętnie bada alternatywy dla tradycyjnego kodowania no-code i z małą ilością kodu, platformy takie jak AppMaster są nastawione na udostępnienie TypeScript 5.3 i jego następców szerszemu gronu demograficznemu.
