Autoryzacja mikrousług odnosi się do procesu zarządzania i kontrolowania dostępu do poszczególnych mikrousług w ramach rozproszonej, modułowej architektury oprogramowania. W architekturze mikrousług aplikacja jest zaprojektowana jako zbiór luźno powiązanych, niezależnie wdrażanych usług, które komunikują się ze sobą za pośrednictwem interfejsów API. Każda mikrousługa odpowiada za konkretną funkcję biznesową i działa niezależnie, co umożliwia skalowanie i ewolucję aplikacji poprzez modyfikację lub rozszerzanie poszczególnych usług w miarę potrzeb. Autoryzacja mikrousług odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania całej aplikacji poprzez ochronę zasobów i danych każdej usługi przed nieautoryzowanym dostępem lub niewłaściwym wykorzystaniem.
W kontekście mikrousług autoryzacja jest szczególnie ważna ze względu na rozproszony charakter architektury. W sytuacji, gdy wiele usług komunikuje się ze sobą i z klientami zewnętrznymi, konieczne jest wdrożenie solidnych środków bezpieczeństwa, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych informacji i zasobów. Autoryzacja mikrousług obejmuje różne mechanizmy, takie jak uwierzytelnianie, kontrola dostępu i zarządzanie kluczami API, w celu egzekwowania zasad bezpieczeństwa i ochrony aplikacji przed potencjalnymi zagrożeniami.
Uwierzytelnienie jest pierwszym krokiem w procesie autoryzacji. Polega na weryfikacji tożsamości użytkowników końcowych, usług lub aplikacji żądających dostępu do mikrousług. Typowe metody uwierzytelniania obejmują kombinacje nazwy użytkownika i hasła, systemy oparte na tokenach (np. JSON Web Tokens - JWT) i infrastruktury kluczy publicznych (PKI). Wybór metody uwierzytelniania zależy od konkretnych wymagań i względów bezpieczeństwa aplikacji.
Po uwierzytelnieniu mechanizmy kontroli dostępu określają, jakie zasoby i działania są dozwolone, a jakie zabronione dla uwierzytelnionych użytkowników lub usług. Zasady kontroli dostępu określają uprawnienia powiązane z różnymi rolami, które można przypisać użytkownikom, usługom lub aplikacjom w systemie. Kontrola dostępu oparta na rolach (RBAC) to popularne podejście, które upraszcza zarządzanie dostępem poprzez centralizację uprawnień w postaci ról, które można następnie przypisywać różnym podmiotom. Kontrola dostępu oparta na atrybutach (ABAC) to kolejne podejście, które opiera się na RBAC i uwzględnia dodatkowe atrybuty żądających użytkowników lub usług, takie jak lokalizacja lub czas, w celu podjęcia bardziej szczegółowych decyzji dotyczących autoryzacji.
Oprócz uwierzytelniania i kontroli dostępu, zarządzanie kluczami API jest krytycznym aspektem autoryzacji mikrousług. Klucze API to unikalne identyfikatory wydawane przez dostawców usług w celu przyznania określonych praw dostępu klientom zewnętrznym. Umożliwiają dostawcom usług monitorowanie i kontrolowanie wykorzystania przez klientów ich interfejsów API, egzekwowanie limitów szybkości i w razie potrzeby odwoływanie dostępu. Właściwe zarządzanie kluczami API zapewnia dostęp do API tylko ważnym klientom, minimalizując ryzyko nieautoryzowanego dostępu i potencjalnych nadużyć.
Powszechnie przyjętą strukturą autoryzacji mikrousług jest OAuth 2.0, otwarty standard, który umożliwia użytkownikom udzielanie aplikacjom innych firm dostępu do ich zasobów bez udostępniania ich poświadczeń. OAuth 2.0 deleguje uwierzytelnianie i kontrolę dostępu do zewnętrznego podmiotu zwanego serwerem autoryzacji, który wystawia krótkotrwałe tokeny dostępu, których mogą używać aplikacje klienckie do wywoływania mikrousług w imieniu użytkowników. Takie podejście upraszcza zarządzanie uwierzytelnianiem i uprawnieniami użytkowników, zmniejsza ryzyko bezpieczeństwa i umożliwia bezproblemową integrację z zewnętrznymi dostawcami tożsamości i rozwiązaniami pojedynczego logowania (SSO).
AppMaster, potężna platforma no-code do tworzenia aplikacji backendowych, internetowych i mobilnych, poważnie podchodzi do autoryzacji mikrousług i zapewnia wbudowaną obsługę wdrażania solidnych środków bezpieczeństwa w generowanych aplikacjach. Możesz wizualnie tworzyć modele danych (schemat bazy danych), logikę biznesową (nazywamy procesami biznesowymi) za pomocą wizualnego BP Designer, REST API i punktów końcowych WSS w bezpieczny i bezproblemowy sposób. AppMaster generuje również dokumentację swagger (otwarte API) dla endpoints serwera i zapewnia, że w generowanych aplikacjach przestrzegane są najlepsze praktyki w zakresie uwierzytelniania, kontroli dostępu i zarządzania kluczami API.
AppMaster wykorzystuje język programowania Go (golang) do aplikacji backendowych, framework Vue3 do aplikacji internetowych oraz oparte na serwerze Kotlin i Jetpack Compose dla Androida i SwiftUI dla aplikacji mobilnych iOS. Technologie te zapewniają doskonałą wydajność, skalowalność i funkcje bezpieczeństwa, które są kluczowe w przypadku aplikacji korporacyjnych i aplikacji o dużym obciążeniu zbudowanych w oparciu o architekturę mikrousług.
Podsumowując, autoryzacja mikrousług jest istotnym aspektem każdej aplikacji zbudowanej w architekturze mikrousług. Zapewnia bezpieczeństwo i ochronę zasobów i danych każdego serwisu przed nieuprawnionym dostępem oraz umożliwia płynne działanie aplikacji. Jako najnowocześniejsza platforma no-code, AppMaster wykorzystuje najlepsze praktyki i zaawansowane technologie, aby ułatwić i uprościć wdrażanie autoryzacji mikrousług w generowanych aplikacjach, ułatwiając programistom tworzenie bezpiecznych i niezawodnych aplikacji bez utraty jakości i wydajności.
