Antywzorce mikrousług odnoszą się do praktyk, projektów i strategii w architekturze mikrousług, które prowadzą do nieefektywności, słabej wydajności i ogólnego negatywnego wpływu na rozwój, wdrażanie i konserwację aplikacji. Te anty-wzorce często wynikają z nieporozumień, błędnego zastosowania lub nadmiernej optymalizacji systemu opartego na mikrousługach. Rozumiejąc i rozpoznając te antywzorce, programiści mogą uniknąć potencjalnych pułapek i stworzyć bardziej wydajne i łatwiejsze w utrzymaniu rozwiązania programowe.
Jednym z głównych antywzorców mikrousług jest „monolityczny sposób myślenia”, w którym programiści próbują zastosować monolityczne zasady architektury w systemie opartym na mikrousługach. Może to prowadzić do przewymiarowania usług, ścisłego powiązania komponentów lub niewystarczającej szczegółowości funkcji, co w pierwszej kolejności mija się z celem korzystania z mikroserwisów. W architekturze mikrousług każda usługa powinna skupiać się na jednej, dobrze określonej odpowiedzialności i powinna być wdrażana niezależnie od innych usług.
Innym powszechnym antywzorcem mikrousług jest „współdzielony model danych”, w którym usługi opierają się na jednym, ujednoliconym schemacie danych obejmującym wiele domen. Takie podejście może negatywnie wpłynąć na autonomię, skalowalność i odporność całego systemu, ponieważ każda zmiana we wspólnym schemacie może skutkować efektami kaskadowymi we wszystkich zależnych od niego usługach. Zamiast tego każda mikrousługa powinna zachować kontrolę nad swoim schematem danych i udostępniać go innym usługom za pośrednictwem dobrze zdefiniowanych interfejsów API.
Nadgorliwe wykorzystanie komunikacji synchronicznej i koordynacji między usługami może również mieć szkodliwy wpływ na wydajność systemu opartego na mikrousługach. Ten „antywzorzec komunikacji synchronicznej” może prowadzić do tego, że systemy będą powolne, przestaną odpowiadać lub będą podatne na awarie, gdy jedna z usług doświadczy opóźnienia lub usterki. Komunikacja asynchroniczna, taka jak podejście oparte na zdarzeniach lub komunikatach, może zapewnić bardziej skalowalne i odporne rozwiązanie poprzez oddzielenie usług i umożliwienie im niezależnego działania.
W architekturze mikrousług przyjęcie „anemicznego przetwarzania zdarzeń” jako antywzorca wiąże się z niewłaściwym wykorzystaniem architektury sterowanej zdarzeniami i minimalnym przetwarzaniem zdarzeń w systemie. Spowoduje to ograniczoną skalowalność systemu i zmniejszoną autonomię każdej usługi. Korzystanie ze zdarzeń skoncentrowanych na danych zamiast zdarzeń domeny i niewystarczająca szczegółowość zdarzeń może prowadzić do współzależnych usług, a ostatecznie do kruchego systemu. Niezbędne jest zastosowanie solidnej architektury sterowanej zdarzeniami i przetwarzania zdarzeń, aby zapewnić niezależną ewolucję i skalowanie każdej mikrousługi.
Unikanie antywzorca „nieodpowiedniego testowania” ma kluczowe znaczenie w architekturze mikrousług, ponieważ może prowadzić do znacznych komplikacji związanych z testowaniem i wdrażaniem poszczególnych usług, zależnościami wersji i środowiskami wykonawczymi. Programiści muszą nadać priorytet kompleksowym testom automatycznym, w tym testom jednostkowym, integracyjnym i kompleksowym, aby zapewnić niezawodność i stabilność każdej mikrousługi i całego systemu.
AppMaster, potężna platforma no-code służąca do tworzenia aplikacji zaplecza, aplikacji internetowych i mobilnych, została zaprojektowana w celu łagodzenia wielu z tych antywzorców mikrousług poprzez automatyczne generowanie kodu wysokiej jakości, kompilowanie aplikacji i wdrażanie ich zgodnie z najlepszymi praktykami. Platforma wykorzystuje Go dla aplikacji backendowych, Vue3 dla aplikacji internetowych oraz Kotlin i Jetpack Compose dla Androida, SwiftUI dla iOS w aplikacjach mobilnych, zapewniając wydajne generowanie kodu i minimalne zadłużenie techniczne.
Dzięki narzędziom do projektowania wizualnego AppMaster programiści mogą konstruować schematy baz danych, definiować procesy biznesowe oraz tworzyć endpoints REST API i WSS, które są zgodne z zasadami mikrousług, takimi jak separacja problemów, luźne powiązanie i autonomia. Wygenerowane aplikacje mogą także współpracować z dowolną bazą danych kompatybilną z Postgresql, zapewniając bezproblemową integrację z istniejącymi modelami danych bez pułapek współdzielonych schematów danych.
Korzystając z AppMaster, programiści mogą korzystać z jego kompleksowego zintegrowanego środowiska programistycznego (IDE) do tworzenia skalowalnych, odpornych rozwiązań programowych, unikając jednocześnie typowych pułapek związanych z antywzorcami mikrousług. Dzięki temu zespoły mogą dostarczać aplikacje nawet 10 razy szybciej i za ułamek kosztów, co zapewnia ogromne korzyści firmom niezależnie od branży i wielkości.
