Feature-Driven Development (FDD) is een iteratieve en incrementele softwareontwikkelingsmethodologie die zich primair richt op het ontwikkelen van functies op een goed gestructureerde, systematische en georganiseerde manier. In de context van softwareontwikkeling wordt een functie gecategoriseerd als een klein, functioneel onderdeel dat waardevol is voor gebruikers of andere belanghebbenden van het systeem. FDD werd eind jaren '90 geïntroduceerd door Jeff De Luca en het primaire doel is het verbeteren van de softwarekwaliteit, het versnellen van de ontwikkelingstijd en het verbeteren van de teamefficiëntie door gebruik te maken van een schaalbaar en flexibel proces om tegemoet te komen aan de steeds veranderende eisen van de hedendaagse, snel veranderende tempo wereld.
Deze flexibele softwareontwikkelingsaanpak brengt de beste praktijken uit de sector samen, waaronder domeingestuurd ontwerp (DDD), een duidelijke scheiding van zorgen en continue integratie, waardoor een schaalbaar raamwerk wordt geboden dat de softwareontwikkeling begeleidt van concept tot implementatie, testen en implementatie. Het FDD-proces bestaat uit vijf hoofdfasen of activiteiten, waardoor dit model zeer goed aanpasbaar is aan kleine, middelgrote en grootschalige softwareontwikkelingsprojecten. Deze omvatten:
- Ontwikkel een algemeen model
- Stel een lijst met functies samen
- Plan per functie
- Ontwerp op functie
- Bouw op functie
Het ontwikkelen van een algemeen model omvat het creëren van een representatie op hoog niveau van het systeem, zoals een klassendiagram, gebaseerd op de domeinexpertise en samenwerking tussen ontwikkelaars en domeinexperts. Dit biedt een uitgebreid beeld van de systeemarchitectuur en zorgt voor consistentie en samenhang gedurende het hele project. Zodra dit initiële model is gedefinieerd, wordt het vervolgens gebruikt om een lijst met functies af te leiden, die elk een specifieke functionaliteit of handeling vertegenwoordigen met een duidelijke bedrijfswaarde. Functies zijn georganiseerd in gerelateerde groepen, zoals een CRUD-bewerking (Create, Read, Update en Delete) voor een bepaalde entiteit, waardoor het beheer van taken eenvoudiger wordt.
Gedetailleerde planning op basis van kenmerken gebeurt tijdens de plan-voor-kenmerk-activiteit. Deze fase omvat het maken van werkopdrachten, het inschatten van de inspanning, het bepalen van afhankelijkheden en het instellen van tijdlijnen voor elke functie. De ontwikkeling van functies volgt een 'just-in-time'-ontwerpbenadering, wat betekent dat de ontwerpinspanningen alleen worden uitgevoerd wanneer de implementatie van een functie is gepland. Het gedetailleerde ontwerp, uitgevoerd tijdens het design-by-feature-segment, omvat het specificeren van de klassen en methoden die zullen worden gebruikt om de functie te implementeren, evenals andere artefacten zoals unit-tests en gebruiksscenario's.
In de laatste fase, build-by-feature, voeren ontwikkelaars het ontwerp uit, creëren ze unit-tests en integreren ze de code in de hoofdcodebase. Continue integratie zorgt ervoor dat de code die voor elke functie is ontwikkeld, goed is getest, goed is gedocumenteerd en snel in een werkend systeem is geïntegreerd. Deze methodologie is ook afhankelijk van frequente codebeoordelingen om de kwaliteit van elke functie-implementatie te garanderen.
FDD is ideaal voor grootschalige projecten met complexe vereisten en grote ontwikkelingsteams, omdat belanghebbenden zich kunnen concentreren op het beheren van kleinere delen van de functionaliteit, terwijl ze toch kunnen werken aan het grotere geheel. Een team dat aan een CRM-applicatie werkt, kan bijvoorbeeld zijn werk organiseren rond functies zoals het beheren van klantrecords, het verwerken van verkooporders en het genereren van rapporten. Elk van deze hoogwaardige functies is verder onderverdeeld in kleinere functionele componenten, die vervolgens worden ontwikkeld en geïntegreerd met behulp van het FDD-proces.
Op het AppMaster no-code platform kan FDD ook worden toegepast om de ontwikkeling van applicaties te stroomlijnen om de algehele kwaliteit te verbeteren, de ontwikkeltijd te verkorten en de technische schulden te minimaliseren. Omdat het platform het genereren van applicatiebroncode mogelijk maakt en technische schulden elimineert door applicaties helemaal opnieuw te genereren wanneer de vereisten worden gewijzigd, zorgt de integratie van FDD-praktijken naast de krachtige mogelijkheden van het platform ervoor dat klanten efficiënt schaalbare applicaties op bedrijfsniveau kunnen leveren.
Over het geheel genomen is Feature-Driven Development een softwareontwikkelingsmethodologie die een betere samenwerking tussen belanghebbenden mogelijk maakt, een beter inzicht in de projectstatus biedt, de technische schulden minimaliseert en een snelle levering van functionele componenten met een hoge bedrijfswaarde bevordert. Het implementeren van FDD naast krachtige tools zoals AppMaster kan organisaties helpen uitgebreide, schaalbare en onderhoudbare softwareapplicaties te creëren die tegemoetkomen aan uiteenlopende behoeften in verschillende sectoren en domeinen.
