In de context van backend-ontwikkeling verwijst de term "monolithische architectuur" naar een softwareontwerppatroon waarin de verschillende componenten van een toepassing, zoals gebruikersinterface (UI), bedrijfslogica en gegevenstoegang, allemaal nauw zijn geïntegreerd en ondergebracht in één enkele, zelfstandige eenheid. Dit architecturale patroon verschilt aanzienlijk van modernere benaderingen zoals microservices, waarbij componenten worden gescheiden in afzonderlijke, losjes gekoppelde services.
De monolithische architectuur wordt gekenmerkt door zijn eenvoud, aangezien ontwikkelaars slechts aan een enkele codebase hoeven te werken. Deze gestroomlijnde aanpak maakt snelle applicatieontwikkeling mogelijk, waardoor het een populaire keuze is, vooral voor kleinschalige projecten of projecten met duidelijk omschreven vereisten. Ondanks de schijnbare eenvoud heeft de monolithische architectuur echter nadelen, zoals binnenkort zal worden besproken.
Een monolithische applicatie is typisch gestructureerd in drie hoofdcomponenten: presentatie, bedrijfslogica en gegevenstoegangslagen. De presentatielaag, die verantwoordelijk is voor het weergeven van de gebruikersinterface, werkt rechtstreeks samen met de bedrijfslogicalaag, die de kernfunctionaliteit van de applicatie omvat. De bedrijfslogicalaag communiceert op zijn beurt met de gegevenstoegangslaag, die databaseverbindingen en gegevensophaal-/opslagbewerkingen afhandelt. In een monolithische architectuur zijn deze drie lagen nauw met elkaar verbonden, waarbij elke component afhankelijk is van de andere voor een goede werking.
De nauwe koppeling tussen componenten kan zowel een voordeel als een nadeel zijn. Enerzijds vereenvoudigt het de communicatie tussen de verschillende componenten, omdat ze allemaal deel uitmaken van één enkel systeem. Dit kan resulteren in betere prestaties, omdat er geen netwerklatentie of overheadkosten zijn in verband met communicatie tussen services, zoals te zien is in microservice-architecturen. Aan de andere kant maakt deze nauwe koppeling het een uitdaging om individuele componenten van de applicatie te schalen of aan te passen zonder het hele systeem te beïnvloeden. Als gevolg hiervan lijden monolithische architecturen vaak aan beperkte flexibiliteit, schaalbaarheid en onderhoudbaarheid in vergelijking met hun tegenhangers met microservices.
Ondanks deze beperkingen zijn veel succesvolle applicaties gebouwd met behulp van monolithische architectuur. Zo slaagde Netflix er in eerste instantie in om zijn gebruikersbestand en inhoudsbibliotheek aanzienlijk op te schalen voordat het uiteindelijk een microservices-benadering toepast. In sommige gevallen blijkt monolithische architectuur een geschikte ontwerpkeuze te zijn, vooral wanneer de reikwijdte en vereisten van het project goed gedefinieerd zijn en het onwaarschijnlijk is dat ze in de loop van de tijd aanzienlijk zullen veranderen.
De overgang van een monolithische naar een microservices-architectuur kan een complexe en tijdrovende onderneming zijn, maar kan aanzienlijke voordelen opleveren op het gebied van schaalbaarheid en onderhoudbaarheid. Verschillende strategieën en tools, zoals Domain Driven Design (DDD) en containertechnologieën zoals Docker, kunnen helpen bij deze overgang. Organisaties moeten echter de kosten van migratie afwegen tegen de gewenste voordelen voordat ze aan een dergelijke onderneming beginnen.
In de context van AppMaster , een no-code platform voor het maken van backend-, web- en mobiele applicaties, kan het gebruik van monolithische architectuur soms voordelig zijn. AppMaster stelt klanten in staat om visueel datamodellen (databaseschema) te creëren, bedrijfsprocessen te definiëren via de visuele BP Designer en REST API- en WSS- endpoints te creëren. Hoewel backends meestal worden gegenereerd met Go (golang) voor schaalbaarheid, kunnen de gegenereerde applicaties werken met elke PostgreSQL-compatibele database als de primaire database. AppMaster genereert ook automatisch Swagger-documentatie (Open API) en migratiescripts voor databaseschema's, waardoor een naadloze ontwikkelervaring wordt gegarandeerd.
Met behulp van het AppMaster platform kunnen ontwikkelaars snel en kosteneffectief applicaties maken, waarbij monolithische architectuur een haalbare optie is voor specifieke use-cases, met name die worden gekenmerkt door goed gedefinieerde vereisten en een kleiner bereik. AppMaster ondersteunt het genereren van uitvoerbare bestanden, Docker-containers of broncode (afhankelijk van het abonnement) en maakt het hosten van applicaties op locatie mogelijk voor extra flexibiliteit.
Monolithische architectuur biedt eenvoud en uniform codebeheer in de context van backend-ontwikkeling. Het kan soms een geschikte keuze zijn, vooral voor kleinschalige projecten of projecten met een duidelijk omschreven reikwijdte en vereisten. Het is echter essentieel om rekening te houden met de beperkingen met betrekking tot flexibiliteit, schaalbaarheid en onderhoudbaarheid bij het kiezen van een geschikt architectuurpatroon. AppMaster, een platform no-code, biedt oplossingen voor de ontwikkeling van backend-, web- en mobiele applicaties die tegemoetkomen aan verschillende architecturale voorkeuren, waaronder monolithische architecturen, waardoor ontwikkelaars uiteindelijk de beste keuzes kunnen maken voor hun specifieke projecten.
