Ograniczanie szybkości API w kontekście interfejsów programowania aplikacji (API) odnosi się do praktyki nakładania ograniczeń na liczbę żądań API, które aplikacja kliencka może wykonać w określonym przedziale czasu. Technika ta jest istotnym elementem zarządzania interfejsami API i jest szeroko stosowana przez dostawców interfejsów API w celu zapewnienia optymalnej wydajności, dostępności i bezpieczeństwa ich usług API. Ograniczanie szybkości pozwala dostawcom API kontrolować ruch przychodzący do ich serwerów, zapobiegać nadmiernemu zużyciu zasobów, chronić przed rozproszonymi atakami typu „odmowa usługi” (DDoS) i utrzymywać stałą jakość usług dla wszystkich konsumentów API.
W swojej istocie ograniczanie szybkości API polega na śledzeniu liczby żądań złożonych przez klienta w danym okresie i egzekwowaniu wcześniej określonych limitów po osiągnięciu progu. Proces ten często wiąże się z użyciem tokenów lub kluczy, które jednoznacznie identyfikują każdą aplikację kliencką i umożliwiają dostawcy API dokładne monitorowanie wykorzystania API. Na przykład na platformie no-code AppMaster klienci mogą tworzyć aplikacje backendowe z wizualnie tworzonymi modelami danych, logiką biznesową i endpoints API REST. Każda aplikacja kliencka uzyskująca dostęp do tych endpoints API REST będzie zazwyczaj wymagana do przedstawienia unikalnego klucza API w ramach procesu uwierzytelniania. Platforma wykorzystałaby następnie te informacje do odpowiedniego śledzenia i ograniczania użycia interfejsu API.
Limity szybkości interfejsu API można stosować na różnych poziomach lub szczegółowości, na przykład na endpoint interfejsu API, na użytkownika, na aplikację kliencką lub na podstawie adresów IP. Ponadto limity szybkości mogą być egzekwowane w oparciu o różne przedziały czasowe, takie jak sekunda, minuta lub dzień, w zależności od konkretnych wymagań dostawcy i oferty usług. Na przykład poziom bezpłatny oferowany przez dostawcę API może nakładać bardziej rygorystyczne limity stawek niż płatny poziom premium, jednocześnie poprawiając ogólne wrażenia użytkownika i zwiększając lojalność klientów.
Gdy aplikacja kliencka osiągnie zdefiniowany limit szybkości, dostawca interfejsu API zazwyczaj odpowiada kodem stanu HTTP 429 Too Many Requests, informując klienta, że przekroczył dozwoloną liczbę żądań w określonym przedziale czasu. Oczekuje się, że klienci będą sprawnie obsługiwać te odpowiedzi, wdrażając wykładnicze mechanizmy wycofywania lub inne mechanizmy ponawiania, aby uniknąć dalszego obciążania serwera API. W niektórych przypadkach dostawcy API mogą również zawrzeć w nagłówkach odpowiedzi dodatkowe informacje, takie jak pozostała liczba dozwolonych żądań lub czas do zresetowania limitu szybkości. Informacje te pomagają klientom efektywniej zarządzać zużyciem interfejsu API.
Ograniczanie szybkości API ma kilka godnych uwagi korzyści zarówno dla dostawców API, jak i konsumentów. W przypadku dostawców ograniczenie szybkości pomaga w bardziej sprawiedliwym rozdzielaniu zasobów serwera między klientów, zapewniając, że żaden pojedynczy klient nie zmonopolizuje dostępnej przepustowości. Zapobiega to nadmiernemu obciążeniu serwerów dostawcy, zmniejsza ryzyko pogorszenia wydajności lub przerw w świadczeniu usług oraz umożliwia dostawcom świadczenie wyższej jakości usług wszystkim klientom. Co więcej, ograniczanie szybkości transmisji przyczynia się do poprawy stanu bezpieczeństwa dostawcy, przeciwdziałając atakom DDoS i nadużyciom w zachowaniu klientów, które mogą zagrozić dostępności usługi dla innych użytkowników.
W przypadku konsumentów interfejsów API ograniczanie szybkości umożliwia głębsze zrozumienie wzorców korzystania z interfejsów API, podkreślając możliwości optymalizacji wydajności aplikacji i zużycia zasobów. Wdrażając odpowiednią logikę po stronie klienta, aby przestrzegać limitów szybkości, programiści mogą uniknąć nieoczekiwanych zakłóceń w świadczeniu usług i zapewnić, że ich aplikacje będą nadal działać poprawnie nawet w warunkach dużego zapotrzebowania lub ograniczonych limitów API. Dodatkowo otrzymywanie informacji zwrotnych na temat wykorzystania przez nich API zachęca klientów do projektowania bardziej wydajnych aplikacji, co ostatecznie pozwala im wykorzystać pełny potencjał usług dostawcy API.
Podsumowując, ograniczanie szybkości API jest podstawowym aspektem zarządzania API, regulującym liczbę żądań API, które aplikacja kliencka może wykonać w określonym czasie. Technika ta nie tylko zwiększa wydajność i dostępność API, ale także zwiększa bezpieczeństwo, chroniąc przed atakami DDoS i nadużyciami. Ponieważ organizacje w coraz większym stopniu polegają na interfejsach API przy tworzeniu i integrowaniu rozwiązań programowych, zrozumienie i wdrożenie skutecznych strategii ograniczania szybkości staje się niezbędne do utrzymania spójnej, wysokiej jakości usługi API. Dzięki platformie AppMaster, która no-code generuje aplikacje od podstaw przy zerowym zadłużeniu technicznym, wykorzystanie limitów API i zarządzanie nimi staje się jeszcze bardziej dostępne i proste dla firm każdej wielkości.
