W kontekście relacyjnych baz danych kursor jest obiektem bazy danych, który umożliwia przechodzenie i manipulowanie wierszami w zestawie wyników zwróconym w wyniku wykonania zapytania. Kursor działa jak wskaźnik, zapewniając większą kontrolę i elastyczność podczas pracy ze złożonymi zapytaniami, dużymi zbiorami danych i zaawansowanymi operacjami na bazach danych. Kursory są powszechnie używane w aplikacjach na dużą skalę, gdzie wydajne wyszukiwanie danych i zarządzanie nimi mają kluczowe znaczenie dla ogólnej wydajności i funkcjonalności.
Podczas pracy z relacyjnymi bazami danych ważne jest zrozumienie roli, jaką odgrywają kursory w wykonywaniu poleceń SQL i zarządzaniu danymi w bazie danych. Tradycyjnie, gdy wykonywana jest instrukcja SELECT, system zarządzania bazą danych (DBMS) zwraca jednocześnie wszystkie pasujące wiersze. Takie podejście może wymagać dużych zasobów i być nieefektywne, szczególnie w przypadku dużej liczby wierszy. Kursory łagodzą te problemy, umożliwiając programistom kontrolowanie przepływu danych i pobieranie jednocześnie tylko podzbioru lub jednego wiersza ze zbioru wyników, co zmniejsza obciążenie zasobów systemowych.
Kursory są niezbędnym narzędziem dla programistów korzystających z platformy AppMaster no-code. Tworzenie wizualnych modeli danych na platformie, projektowanie procesów biznesowych i automatycznie generowana integracja z interfejsem API REST ułatwiają tworzenie aplikacji backendowych, które wydajnie współpracują z relacyjnymi bazami danych zgodnymi z PostgreSQL. Kursory zapewniają dodatkową kontrolę i elastyczność, umożliwiając wydajną obsługę dużych zbiorów danych i złożonych zapytań w celu poprawy wydajności i skalowalności aplikacji.
Istnieją różne typy kursorów w zależności od używanego systemu DBMS, ale ogólnie można je podzielić na dwie główne kategorie: kursory po stronie klienta i kursory po stronie serwera. Kursorami po stronie klienta steruje aplikacja kliencka, która musi zarządzać pobieraniem danych z serwera i utrzymywać pozycję kursora. Z kolei kursory po stronie serwera są kontrolowane przez serwer, który obsługuje pobieranie danych i wewnętrznie utrzymuje pozycję kursora, zwracając do aplikacji klienckiej tylko określone wiersze.
W kontekście baz danych zgodnych z PostgreSQL obsługiwanych przez AppMaster możemy skupić się na kursorach po stronie serwera. Kursory te można utworzyć za pomocą polecenia DECLARE CURSOR i można ich używać do pobierania wierszy z określonego zapytania, jeden po drugim, za pomocą polecenia FETCH. Możliwe jest także kontrolowanie zachowania kursora, między innymi za pomocą poleceń MOVE, UPDATE i DELETE.
Aby utworzyć kursor, programista musi najpierw napisać instrukcję SELECT określającą zestaw wyników, z którego kursor będzie pobierał wiersze. Ta instrukcja SQL jest następnie przekazywana do komendy DECLARE CURSOR, która przypisuje kursorowi unikalny identyfikator. Polecenie OTWÓRZ służy do aktywowania kursora i rozpoczęcia poruszania się po wierszach. Polecenie FETCH pobiera wiersze z kursora w żądanej kolejności i zwraca je do aplikacji klienckiej. Polecenie CLOSE służy do zamykania i zwalniania zasobów powiązanych z kursorem, gdy nie są już potrzebne.
Rozważmy na przykład tabelę bazy danych o nazwie „sprzedaż” z kolumnami „id_produktu”, „ilość” i „cena_sprzedaży”. Aby utworzyć kursor, który pobiera wiersze tej tabeli w kolejności malejącej w oparciu o cenę_sprzedaży, należy użyć następujących poleceń SQL:
Zdeklaruj kursor_sprzedaży lub KURSOR DLA WYBIERZ identyfikator_produktu, ilość, cena_promocji ZE sprzedaży ZAMÓW WG wyprzedaż_cena DESC; OTWÓRZ kursor_sprzedaży; POBIERZ DALEJ Z kursora_sprzedaży;
Polecenie FETCH w tym przykładzie zwraca następny wiersz tabeli sprzedaży z najwyższą ceną_sprzedaży. Dodatkowe polecenia FETCH można wykonywać do momentu pobrania wszystkich wierszy, a polecenie CLOSE służy do zamykania kursora_sprzedaży.
Oprócz standardowych kursorów PostgreSQL obsługuje zaawansowane funkcje kursorów, takie jak kursory przewijalne, które umożliwiają dwukierunkowe poruszanie się po zestawie wyników, oraz kursory z możliwością przechowywania, które utrzymują kursor otwarty w wielu transakcjach. Te zaawansowane funkcje kursora zapewniają jeszcze większą elastyczność podczas pracy z dużymi zbiorami danych i złożonymi zestawami wyników.
Należy zauważyć, że choć kursory są potężne, mogą również powodować zwiększenie wydajności i złożoność aplikacji. Dlatego programiści powinni używać ich rozsądnie i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Podczas korzystania z kursora kluczowa jest optymalizacja zapytań, efektywne zarządzanie transakcjami i dokładne zaplanowanie architektury aplikacji, aby zapewnić optymalną wydajność i integralność bazy danych.
Podsumowując, kursor w kontekście relacyjnych baz danych jest niezbędnym narzędziem dla programistów pracujących z aplikacjami wielkoskalowymi i złożonymi zapytaniami. Koncentrując się na kursorach po stronie serwera dla baz danych zgodnych z PostgreSQL używanych przez AppMaster, umożliwiają one efektywne pobieranie i manipulowanie wierszami, zapewniając kontrolę nad przepływem danych i zmniejszając zużycie zasobów. Dzięki właściwym praktykom użytkowania i optymalizacji kursory mogą znacząco zwiększyć wydajność i funkcjonalność aplikacji opartych na bazach danych, opracowanych na platformie AppMaster no-code.
