NoSQL (niet alleen SQL) vertegenwoordigt een afwijking van de traditionele relationele databasebeheersystemen (RDBMS) en vormt een bredere klasse van databasesystemen die gebruik maken van alternatieve, niet-relationele benaderingen voor gegevensopslag en -query's. NoSQL-databases zijn ontworpen om tegemoet te komen aan de groeiende eisen van moderne data-intensieve applicaties en staan bekend om hun schaalbaarheid, het vermogen om ongestructureerde data te verwerken en gebruiksgemak. In de context van datamodellering vertonen NoSQL-databases verschillen in de manier waarop gegevens worden gestructureerd en opgevraagd in vergelijking met hun SQL-tegenhangers.
Gegevensmodellering in NoSQL-databases omvat doorgaans het gebruik van een of meer van de volgende vier primaire gegevensmodellen:
- Documentgericht: het opslaan van hiërarchische gegevensstructuren, zoals JSON- of BSON-indeling, die de weergave van geneste, complexe gegevensrelaties mogelijk maken. Voorbeelden hiervan zijn MongoDB, Couchbase en RavenDB.
- Sleutel-waarde: Gericht op de opslag en het beheer van associatieve arrays, waarbij individuele sleutel-waardeparen adresseerbaar zijn. Voorbeelden hiervan zijn Redis, Amazon DynamoDB en Riak.
- Kolomfamilie: Er wordt gebruik gemaakt van een kolomvormig opslagontwerp waarin kolommen worden gegroepeerd als kolomfamilies en verdeeld over meerdere knooppunten. Voorbeelden hiervan zijn Apache Cassandra, Google BigTable en ScyllaDB.
- Op grafieken gebaseerd: gebruik maken van de grafentheorie om de opslag en het ophalen van gegevenspunten en hun relaties in een grafiekachtige structuur te beheren. Voorbeelden hiervan zijn Neo4j, Amazon Neptune en ArangoDB.
NoSQL-databases zijn omarmd door organisaties die zich bezighouden met big data, realtime verwerking en grootschalige gedistribueerde systemen. Ze zijn bijzonder geschikt voor het verwerken van ongestructureerde, semi-gestructureerde of polymorfe gegevens, die doorgaans een aanzienlijk deel uitmaken van de gegevens die worden gegenereerd door moderne web-, mobiele en IoT-toepassingen.
De opkomst van NoSQL-databases kan aan verschillende sleutelfactoren worden toegeschreven. Ten eerste pakken ze effectief de beperkingen van traditionele RDBMS aan in termen van schaalbaarheid en prestaties. Naarmate het volume, de snelheid en de verscheidenheid aan gegevens die door applicaties worden gegenereerd, blijven groeien, bieden NoSQL-databases inherent horizontale schaalbaarheid door gegevenspartitionering en -replicatie over meerdere knooppunten in een gedistribueerd systeem. Deze capaciteit voor opschalen in plaats van opschalen zorgt ervoor dat NoSQL-databases tegemoet kunnen komen aan de snelle uitbreiding van de vereisten voor gegevensopslag en een hoog prestatie- en beschikbaarheidsniveau kunnen handhaven. Ten tweede bieden NoSQL-databases flexibele datamodellen die veranderingen in applicatievereisten in de loop van de tijd kunnen opvangen zonder de noodzaak van complexe en kostbare databasemigratieprocessen. Deze flexibiliteit is vooral waardevol in moderne agile softwareontwikkelingspraktijken waar iteratieve ontwikkelingscycli en frequente updates gemeengoed zijn. Ten slotte beschikken NoSQL-databases vaak over een eenvoudigere, ontwikkelaarsvriendelijke query- en programmeerinterface, die snelle prototyping mogelijk maakt en de time-to-market voor nieuwe applicaties en functies verkort.
Vanwege deze voordelen zijn NoSQL-databases de afgelopen jaren populair geworden onder softwareontwikkelaars en organisaties. Volgens een onderzoek van Stack Overflow uit 2021 is MongoDB momenteel de populairste NoSQL-database, waarbij 32,8% van de ontwikkelaars gebruik rapporteert, gevolgd door Redis met 26,9% en Elasticsearch met 16,6%. Bovendien worden NoSQL-databases onderschreven door grote cloudproviders, zoals Amazon Web Services (AWS), Google Cloud en Microsoft Azure, die beheerde NoSQL-services aanbieden, waaronder respectievelijk Amazon DynamoDB, Google Cloud Firestore en Azure Cosmos DB.
Naarmate het datamodelleringslandschap zich blijft ontwikkelen, zullen NoSQL-databases waarschijnlijk steeds meer terrein winnen als alternatief of aanvulling op traditionele RDBMS. In sommige gevallen kunnen organisaties een meertalige persistentiestrategie hanteren, waarbij een mix van SQL- en NoSQL-databases wordt gebruikt om aan verschillende applicatievereisten te voldoen. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een RDBMS zoals PostgreSQL gebruiken voor transactionele verwerking en rapportage, terwijl het gebruik maakt van MongoDB voor het opslaan van complexe, hiërarchische gegevens en Elasticsearch voor het zoeken naar tekst en analyses.
Als het gaat om datamodellering voor NoSQL-databases op AppMaster, hebben klanten een schat aan opties tot hun beschikking. AppMaster ondersteunt een verscheidenheid aan NoSQL-databases voor de back-end, waardoor gebruikers hun applicaties eenvoudig kunnen integreren met deze oplossingen voor gegevensopslag. Bovendien kunnen gebruikers, met de visuele datamodelleringsmogelijkheden van het platform, hun datamodellen creëren en aanpassen zonder ook maar één regel code te schrijven. De mogelijkheid om datamodellen in NoSQL-databases visueel weer te geven en te manipuleren, gecombineerd met de krachtige toolset no-code van AppMaster, versnelt het applicatieontwikkelingsproces aanzienlijk en stelt gebruikers in staat om sneller en kosteneffectiever dan ooit tevoren schaalbare, datagestuurde applicaties te bouwen .
