Objective-C to zorientowany obiektowo język programowania ogólnego przeznaczenia, który dodaje komunikację w stylu Smalltalk do języka programowania C. Język ten, pierwotnie opracowany na początku lat 80. XX wieku przez Brada Coxa i Toma Love, został później przyjęty przez firmę Apple pod koniec lat 80. XX wieku do opracowania systemu operacyjnego NeXTSTEP, a następnie stał się podstawą do tworzenia aplikacji na iOS i macOS. Mimo że od 2014 roku został w dużej mierze zastąpiony przez Swift jako podstawowy język tworzenia aplikacji na iOS, Objective-C jest w dalszym ciągu obsługiwany i pozostaje integralną częścią rozwoju iOS i macOS, umożliwiając programistom tworzenie wysokiej jakości, zorientowanych na użytkownika i wydajnych Aplikacje.
W kontekście tworzenia aplikacji na iOS, Objective-C odegrał kluczową rolę, zapewniając solidną podstawę do budowy systemu operacyjnego i wielu podstawowych frameworków, takich jak Cocoa i Cocoa Touch. Cocoa Touch to platforma interfejsu użytkownika firmy Apple do tworzenia aplikacji na iOS zbudowana przy użyciu języka C. W związku z tym starsze aplikacje na iOS zależą głównie od Objective-C. Jako język wysoce dynamiczny, umożliwia programistom korzystanie z zaawansowanych funkcji środowiska wykonawczego, dzięki czemu doskonale nadaje się do tworzenia aplikacji, szczególnie pod względem zarządzania pamięcią i manipulacji środowiskiem wykonawczym. Jego dynamiczny charakter umożliwia programistom projektowanie i wdrażanie funkcji, takich jak interfejsy i akcje, które są kluczowe dla tworzenia responsywnych i interaktywnych interfejsów użytkownika.
Objective-C wykorzystuje unikalną składnię przesyłania wiadomości, która choć początkowo stanowi wyzwanie dla wielu programistów, może zapewnić ogromną czytelność i przejrzystość. Zawiera nazwane parametry, dzięki którym kod może być bardziej wyrazisty i łatwiejszy do zrozumienia. Na przykład typowe wywołanie metody w Objective-C mogłoby wyglądać następująco:
[myObject doSomethingWithA:parametrA iB:parametrB];
Oprócz składni przesyłania komunikatów Objective-C wykorzystuje zaawansowane funkcje językowe, takie jak kategorie i protokoły. Kategorie umożliwiają programistom dodawanie metod do istniejących klas bez konieczności tworzenia podklas lub modyfikowania kodu źródłowego oryginalnej klasy, co sprzyja modułowości i możliwości ponownego wykorzystania kodu. Protokoły to kolejny kluczowy aspekt Objective-C, umożliwiający deklarację metod, które mogą być zaimplementowane przez dowolną klasę, zapewniając sposób definiowania interfejsów, które klasy mogą przyjąć. Protokoły ułatwiają polimorfizm i umożliwiają programistom ustanawianie jasnych wzorców komunikacji między obiektami, wzmacniając centralną zasadę programowania obiektowego - enkapsulację.
Objective-C ma dobrze ugruntowany ekosystem z licznymi zasobami i dostępnymi bibliotekami innych firm, dzięki czemu programiści mogą z łatwością tworzyć aplikacje bogate w funkcje. Co więcej, płynnie integruje się z Swift, najnowszym językiem programowania Apple. W związku z tym w projektach można używać obu języków, umożliwiając programistom wykorzystanie mocnych stron każdego z nich. Ta elastyczność ułatwia konserwację, aktualizację i stopniowe przenoszenie istniejących projektów Objective-C do Swift bez konieczności natychmiastowej całkowitej zmiany.
Choć platforma AppMaster no-code generuje aplikacje głównie przy użyciu SwiftUI dla systemu iOS, solidna znajomość języka Objective-C jest ważna z kilku powodów. Po pierwsze, zapoznanie się z Objective-C pomaga programistom zrozumieć podstawy tworzenia aplikacji na iOS i docenić przejście Apple na Swift. Ten kontekst może dostarczyć bezcennych spostrzeżeń podczas pracy z interfejsami API i frameworkami opracowanymi w Objective-C. Ponadto znajomość języka Objective-C jest nieoceniona podczas utrzymywania lub aktualizowania starszych projektów iOS, które nadal opierają się na tym języku. Wreszcie pomaga w skutecznej komunikacji z innymi programistami, ponieważ pozostaje znaczącą częścią ekosystemu programistycznego iOS.
Podsumowując, Objective-C jest kamieniem węgielnym tworzenia aplikacji na iOS, zapewniającym bogaty zestaw funkcji i solidną podstawę do tworzenia wydajnych i zorientowanych na użytkownika aplikacji. Jego unikalna składnia przesyłania wiadomości, podejście obiektowe, dynamiczny charakter i długoletnia integracja ze frameworkami Apple sprawiają, że jest to niezbędny język do zrozumienia dla programistów iOS. Chociaż użycie Objective-C spadło wraz z rozwojem Swifta, jego znaczenie w społeczności utrzymuje się i w dalszym ciągu przyczynia się do bogactwa i głębi doświadczenia w tworzeniu aplikacji na iOS.
