OpenID Connect (OIDC) to protokół uwierzytelniania i autoryzacji działający w oparciu o platformę OAuth 2.0. Podstawowym celem OIDC jest standaryzacja sposobu, w jaki aplikacje internetowe i mobilne uwierzytelniają użytkowników i zarządzają dostępem do ich chronionych zasobów. Rozszerza możliwości protokołu OAuth 2.0, zapewniając elastyczną, interoperacyjną i bezpieczną warstwę tożsamości, której można używać do przesyłania informacji o użytkowniku, zwaną „roszczeniami”. OIDC został opracowany i utrzymywany przez Fundację OpenID przy wsparciu kilku wiodących organizacji technologicznych, takich jak Google, Microsoft i Facebook.
OIDC stało się istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań w zakresie uwierzytelniania użytkowników, ponieważ odpowiada na kilka kluczowych wyzwań stojących przed programistami podczas wdrażania niestandardowych schematów uwierzytelniania. Wyzwania te obejmują bezpieczną obsługę przechowywania haseł, umożliwianie jednokrotnego logowania (SSO) w wielu aplikacjach oraz zapewnianie obsługi uwierzytelniania wieloskładnikowego (MFA). Korzystając z OIDC, programiści mogą przenieść obowiązki związane z uwierzytelnianiem na zaufanych dostawców tożsamości (IdP), umożliwiając im skupienie się na specyficznych wymaganiach swoich aplikacji.
W standardowym przepływie OIDC zaangażowane są trzy główne role: użytkownik, aplikacja kliencka i dostawca tożsamości (IdP).
- Użytkownik: Użytkownik to osoba pragnąca uzyskać dostęp do chronionych zasobów aplikacji klienckiej.
- Aplikacja kliencka: Aplikacja kliencka to oprogramowanie, które wymaga dostępu do informacji o użytkowniku w celu wykonywania swoich funkcji. W kontekście platformy AppMaster może to być aplikacja internetowa lub mobilna zbudowana przy użyciu intuicyjnych narzędzi platformy no-code.
- Dostawca tożsamości (IdP): Dostawca tożsamości to serwer odpowiedzialny za uwierzytelnianie użytkownika i generowanie tokenów wymaganych do uzyskania dostępu do chronionych zasobów. Dostawcą tożsamości może być Google, Apple, Facebook, Microsoft lub dowolna inna usługa implementująca standard OIDC.
Aby wdrożyć OIDC, programiści zazwyczaj wykonują szereg kroków, które obejmują: rejestrację aplikacji u wybranego dostawcy tożsamości, skonfigurowanie aplikacji klienckiej tak, aby monitowała użytkowników o uwierzytelnienie, zarządzanie wydawaniem tokenów i obsługą wymiany tokenów na informacje o użytkowniku, i wreszcie obsługa dostępu i bezpieczeństwo ich aplikacji za pomocą dostarczonych tokenów.
OIDC składa się z trzech podstawowych elementów: tokenów identyfikacyjnych, punktu końcowego informacji o użytkowniku i wykrywania. Omówmy szczegółowo każdy z nich:
- Tokeny identyfikacyjne: Token identyfikacyjny to token sieciowy JSON (JWT), który zawiera zestaw oświadczeń dotyczących uwierzytelnionego użytkownika. OIDC wymaga minimalnego zestawu standardowych oświadczeń, takich jak „sub” (identyfikator podmiotu lub użytkownika), „aud” (odbiorcy lub zamierzeni odbiorcy) i „iss” (wydawca lub podmiot identyfikujący, który wystawił token). Deweloperzy mogą także definiować niestandardowe oświadczenia reprezentujące dodatkowe informacje o użytkowniku.
- Punkt końcowy informacji o użytkowniku: Punkt końcowy informacji o użytkowniku to zasób chroniony protokołem OAuth 2.0 udostępniany przez dostawcę tożsamości, który zwraca oświadczenia dotyczące uwierzytelnionego użytkownika. Oświadczenia te są zwykle używane przez aplikację kliencką w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o użytkowniku, takich jak adres e-mail, imię i nazwisko oraz zdjęcie profilowe.
- Wykrywanie: OIDC obsługuje dynamiczne wykrywanie metadanych publikowanych przez dostawców tożsamości, ułatwiając aplikacjom klienckim konfigurowanie endpoints, obsługiwanych zakresów i innych informacji niezbędnych do interakcji z dostawcą tożsamości. Te metadane są zazwyczaj dostępne w dobrze znanym endpoint wykrywania i można je pobrać programowo w czasie wykonywania.
Specyfikacja OIDC definiuje kilka standardowych przepływów, które odpowiadają różnym typom aplikacji, potrzebom i możliwościom. Do najpopularniejszych przepływów należą przepływ kodu autoryzacji (z PKCE lub bez), przepływ niejawny i przepływ hybrydowy. Każdy przepływ spełnia inne wymagania i oferuje różny stopień bezpieczeństwa i złożoności.
W kontekście platformy AppMaster można wykorzystać OIDC do wdrożenia bezpiecznego i bezproblemowego uwierzytelniania w aplikacjach internetowych, backendowych i mobilnych. Integrując się z popularnymi dostawcami tożsamości, AppMaster umożliwia programistom zapewnienie spójnego uwierzytelniania na wielu urządzeniach, platformach i aplikacjach. Dodatkowo, dzięki wykorzystaniu OIDC, aplikacje generowane przez AppMaster zyskują większe bezpieczeństwo, mniejszy wysiłek programistyczny i ulepszone doświadczenie użytkownika, co prowadzi do szybszego, bezpieczniejszego i opłacalnego procesu tworzenia aplikacji.
Podsumowując, OpenID Connect to potężna platforma uwierzytelniania i autoryzacji, która stała się de facto standardem współczesnego uwierzytelniania użytkowników w ekosystemie internetowym i mobilnym. Dzięki solidnym funkcjom bezpieczeństwa i interoperacyjności OIDC oferuje znaczące korzyści zarówno programistom, jak i użytkownikom końcowym. Włączając OIDC do platformy AppMaster, programiści mogą dostarczać wysokiej jakości aplikacje z usprawnionymi procesami uwierzytelniania, wyjątkowymi doświadczeniami użytkownika oraz gwarancją bezpiecznego i niezawodnego zarządzania dostępem.
