OpenID Connect (OIDC) is een authenticatie- en autorisatieprotocol dat bovenop het OAuth 2.0-framework werkt. Het primaire doel van OIDC is het standaardiseren van de manier waarop web- en mobiele applicaties gebruikers authenticeren en de toegang tot hun beschermde bronnen beheren. Het breidt de mogelijkheden van OAuth 2.0 uit door een flexibele, interoperabele en veilige identiteitslaag te bieden die kan worden gebruikt om gebruikersinformatie over te dragen, ook wel "Claims" genoemd. OIDC is ontwikkeld en onderhouden door de OpenID Foundation met de steun van verschillende toonaangevende technologieorganisaties, zoals Google, Microsoft en Facebook.
OIDC is een essentieel onderdeel geworden van moderne oplossingen voor gebruikersauthenticatie, omdat het een aantal belangrijke uitdagingen aanpakt waarmee ontwikkelaars te maken krijgen bij het implementeren van aangepaste authenticatieschema's. Deze uitdagingen omvatten onder meer het veilig omgaan met wachtwoordopslag, het mogelijk maken van single sign-on (SSO) voor meerdere applicaties en het bieden van ondersteuning voor multi-factor authenticatie (MFA). Door gebruik te maken van OIDC kunnen ontwikkelaars de authenticatieverantwoordelijkheden overdragen aan vertrouwde Identity Providers (IdP's), waardoor zij zich kunnen concentreren op de specifieke vereisten van hun applicaties.
In een standaard OIDC-stroom zijn er drie hoofdrollen betrokken: de gebruiker, de clienttoepassing en de identiteitsprovider (IdP).
- Gebruiker: De gebruiker is de persoon die toegang zoekt tot de beschermde bronnen van een clienttoepassing.
- Clienttoepassing: De clienttoepassing is de software die toegang tot gebruikersinformatie vereist om zijn functies uit te voeren. In de context van het AppMaster platform kan dit een web- of mobiele applicatie zijn die is gebouwd met behulp van de intuïtieve no-code tools van het platform.
- Identiteitsprovider (IdP): De identiteitsprovider is de server die verantwoordelijk is voor het authenticeren van de gebruiker en het genereren van tokens die nodig zijn om toegang te krijgen tot beveiligde bronnen. IdP's kunnen Google, Apple, Facebook, Microsoft of een andere service zijn die de OIDC-standaard implementeert.
Voor het implementeren van OIDC volgen ontwikkelaars doorgaans een reeks stappen, waaronder: het registreren van hun applicatie bij de gekozen IdP, het configureren van de clientapplicatie om gebruikers om authenticatie te vragen, het beheren van de uitgifte van tokens en het afhandelen van de uitwisseling van tokens voor gebruikersinformatie, en ten slotte het afhandelen van de toegang. en beveiliging van hun applicatie met behulp van de meegeleverde tokens.
OIDC heeft drie essentiële bouwstenen: ID-tokens, gebruikersinfo-eindpunt en detectie. Laten we ze allemaal in detail bespreken:
- ID-tokens: een ID-token is een JSON Web Token (JWT) dat een reeks claims over de geverifieerde gebruiker bevat. OIDC vereist een minimale set standaardclaims, zoals 'sub' (het onderwerp of de gebruikers-ID), 'aud' (het publiek of de beoogde ontvangers) en 'iss' (de uitgever of identificerende entiteit die het token heeft uitgegeven). Ontwikkelaars kunnen ook aangepaste claims definiëren om aanvullende gebruikersinformatie weer te geven.
- Gebruikersinfo-eindpunt: Het Gebruikersinfo-eindpunt is een met OAuth 2.0 beschermde bron die wordt aangeboden door de IdP en die claims over de geverifieerde gebruiker retourneert. Deze claims worden doorgaans door de clienttoepassing gebruikt om meer gedetailleerde gebruikersinformatie te verkrijgen, zoals e-mailadres, volledige naam en profielfoto.
- Ontdekking: OIDC ondersteunt dynamische detectie van door IdP's gepubliceerde metagegevens, waardoor het voor clienttoepassingen gemakkelijker wordt om de endpoints, ondersteunde scopes en andere informatie te configureren die nodig is voor interactie met de IdP. Deze metagegevens zijn doorgaans beschikbaar op een bekend detectie- endpoint en kunnen tijdens runtime programmatisch worden opgehaald.
De OIDC-specificatie definieert verschillende standaardstromen die tegemoetkomen aan verschillende toepassingstypen, behoeften en mogelijkheden. Enkele van de meest populaire stromen zijn de Autorisatiecodestroom (met of zonder PKCE), Impliciete stroom en Hybride stroom. Elke stroom voldoet aan verschillende eisen en biedt een variërende mate van veiligheid en complexiteit.
In de context van het AppMaster platform kan OIDC worden ingezet om veilige en naadloze authenticatie voor web-, backend- en mobiele applicaties te implementeren. Door te integreren met populaire IdP's stelt AppMaster ontwikkelaars in staat een consistente authenticatie-ervaring te bieden op meerdere apparaten, platforms en applicaties. Door gebruik te maken van OIDC profiteren door AppMaster gegenereerde applicaties bovendien van verhoogde beveiliging, verminderde ontwikkelingsinspanningen en verbeterde gebruikerservaring, wat leidt tot een sneller, veiliger en kosteneffectiever applicatie-ontwikkelingsproces.
Kortom, OpenID Connect is een krachtig authenticatie- en autorisatieframework dat de de facto standaard is geworden voor moderne gebruikersauthenticatie op het web en het mobiele ecosysteem. Met zijn robuuste beveiligingsfuncties en interoperabiliteit biedt OIDC aanzienlijke voordelen voor zowel ontwikkelaars als eindgebruikers. Door OIDC in het AppMaster platform te integreren, kunnen ontwikkelaars hoogwaardige applicaties leveren met gestroomlijnde authenticatieprocessen, uitzonderlijke gebruikerservaringen en de zekerheid van veilig en betrouwbaar toegangsbeheer.
