HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest podstawowym protokołem do przesyłania danych i komunikacji w sieci World Wide Web (WWW). Pierwotnie opracowany w 1989 roku przez Sir Tima Bernersa-Lee, HTTP jest kamieniem węgielnym współczesnego Internetu, służąc jako główny protokół aplikacji, który umożliwia serwerom sieciowym komunikację z klientami, takimi jak przeglądarki internetowe i inne urządzenia obsługujące Internet.
HTTP jest protokołem żądanie-odpowiedź, co oznacza, że klient wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada żądanymi danymi lub komunikatem o błędzie, jeśli nie można pobrać danych. Ta komunikacja klient-serwer odbywa się przy użyciu standardowego formatu zwanego komunikatami HTTP, które mogą być żądaniem klienta lub odpowiedzią serwera. Wiadomości HTTP składają się z linii początkowej, nagłówków wiadomości i opcjonalnej treści wiadomości zawierającej ładunek.
Jedną z głównych cech protokołu HTTP jest jego bezstanowość, w której każda wymiana żądanie-odpowiedź jest traktowana niezależnie, a serwer nie zachowuje żadnych informacji o poprzednich żądaniach od tego samego klienta. Ta bezstanowość zapewnia, że zasoby HTTP i serwera nie są zużywane przez utrzymywanie informacji o sesji, poprawiając ogólną skalowalność i wydajność. Jednak bezpaństwowość może czasami być wadą, ponieważ aplikacje internetowe mogą wymagać przechowywania informacji kontekstowych o swoich użytkownikach w celu zapewnienia spersonalizowanych doświadczeń.
Aby rozwiązać to ograniczenie, opracowano techniki takie jak pliki cookie i zarządzanie sesją, które umożliwiają aplikacjom internetowym utrzymanie pewnego poziomu stanu i ciągłości między żądaniami. Dodatkowo HTTPS (HTTP Secure) to wersja HTTP, która działa na bezpiecznym połączeniu TLS (Transport Layer Security) lub SSL (Secure Sockets Layer), zapewniając szyfrowanie i bezpieczne uwierzytelnianie serwera, skutecznie umożliwiając bezpieczną transmisję poufnych informacji przez Internet.
Protokół HTTP wykorzystuje zestaw standardowych metod do wskazania żądanej akcji do wykonania na określonym zasobie. Wśród tych metod najczęściej używane są GET (do pobierania danych), POST (do tworzenia nowych zasobów), PUT (do aktualizowania istniejących zasobów) i DELETE (do usuwania zasobów). Aby zapewnić prawidłowe użycie protokołu i zminimalizować potencjalne błędy, protokół HTTP ma również ustandaryzowaną listę kodów stanu, które wskazują wynik danego żądania. Te kody stanu pomagają twórcom stron internetowych identyfikować problemy i skutecznie obsługiwać różne scenariusze typu żądanie-odpowiedź.
W kontekście AppMaster platforma automatycznie generuje endpoints API REST (REpresentational State Transfer) dla aplikacji webowych i mobilnych. Interfejsy API RESTful są zbudowane na bazie protokołu HTTP przy użyciu metod i konwencji HTTP do komunikacji między klientami a serwerami. Dzięki tym interfejsom API AppMaster umożliwia interakcję aplikacji internetowych i mobilnych z komponentami serwera zaplecza w skalowalny i wydajny sposób.
Wygenerowane interfejsy API RESTful mogą być łatwo wykorzystywane przez różne frameworki frontendowe, takie jak Vue3 (używane przez AppMaster do tworzenia aplikacji internetowych) oraz aplikacje mobilne zbudowane przy użyciu opartej na serwerze struktury AppMaster przy użyciu Kotlin i Jetpack Compose dla Androida i SwiftUI dla iOS. Ponieważ protokół HTTP jest szeroko obsługiwany na różnych urządzeniach i platformach, wykorzystanie protokołu HTTP przez AppMaster jako podstawy komunikacji zapewnia interoperacyjność i integrację z innymi usługami i systemami sieciowymi.
AppMaster zapewnia funkcje, takie jak dokumentacja Swagger (OpenAPI), ułatwiając programistom zrozumienie i pracę z wygenerowanymi interfejsami API RESTful opartymi na protokole HTTP. Dodatkowo AppMaster generuje kod źródłowy dla aplikacji, umożliwiając klientom z subskrypcjami Enterprise przeglądanie lub modyfikację wygenerowanego kodu w razie potrzeby, zapewniając zgodność z określonymi wymaganiami architektonicznymi lub bezpieczeństwa.
Co więcej, korzystanie z baz danych zgodnych z Postgresql, w połączeniu z zaletami wydajności i skalowalności bezstanowych aplikacji zaplecza opartych na Go, gwarantuje, że aplikacje AppMaster mogą sprostać dużym obciążeniom i korporacyjnym przypadkom użycia, zachowując jednocześnie kompatybilność z szeroko stosowanymi technologiami internetowymi, jak HTTP.
HTTP to kluczowy element nowoczesnej komunikacji internetowej, stanowiący podstawę transmisji danych i rozwoju backendu. Wykorzystując protokół Hypertext Transfer Protocol, AppMaster zapewnia bezpieczne, skalowalne i wydajne rozwiązanie do tworzenia aplikacji internetowych, mobilnych i zaplecza kompatybilnych z różnymi platformami i usługami.
